Sükuta ulaşmamış kelimelerin çığlıkları var bu satırlarda. İyi bakın yazılan hikayelere. Ne kadar gerçek değilse aslında o kadar gerçek. Yaşamaya çekinilen her duygu, yaşadıktan sonra pişman olunan her hareket, yüreğinin kapılarını tekmeleyen her his ve beyninde dönen milyon tane hayal. Hepsi burda, bu satırlarda. 

Siz parmak uçlarından öpün insanları. Çünkü orda hayat var. Bizim hayatımız parmaklarımızın ucunda. Olurda keserlerse onları acı değil hikaye akar ordan. Yazılan, yazılacak olan... 

Burası benim dünyam. Müziklerim, notalarım, hikayelerim, kelimelerim, siyahım, mavim, benliğim. Hepsi burada saklı. 

Benim dünyamı sadece benim gibi bi dünyada yaşayan anlayabilir. Diline cümle değmeyen insan okyanuslarda ki tüm kelimeleri kurutur. 

Velhasıl-ı Kelam. Huzurlu hissettiğim tek yerde huzurlu hissedeceğim hikayelerimi yazacağım. Diliniz de hissederek okuyun. Belki sizden bir parça vardır burda. Ve kelimeler parmak uçlarınızda gezindiği zaman öldürmeyin onları. Belki de sizin yazdığınız hikayede başka birinin hayatı vardır...