Demem o ki en nihayetinde kendi içinle ve dışınla helalleşmen, kâinattaki her bir katreyle vuslata ermen, Hak ile ve gene Hak yolunda bütünleşmen gerek.
Uyandığım an ne kadar anlamlı kalıyor sa, gerçek hayatıma uyandığım/doğdu ğum (ya da öldüğüm) an işte ancak o kadar anlam içerecek bir acı. Öyleyse ağlamak neden? Rüya noktası bu işte, uyanıkken varılan: "Kainatta ne varsa hepsi vehim ve hayal". Ve dahi; Rüya bü tün çektiğimiz insan önce kendini tanı malı ve kendisini bir kitap gibi okumalı