sevdalukk0
"Doğrudur insan sevdiğinin de onu sevmesini ister ama değil mi? Pars ben seni sevmiyorum buna nasıl katlanıyorsun belki de sen de beni sevmiyorsun sadece Göktuğ'un mutlu olmasını istemiyorsundur ha?" Bunu dedikten sonra Pars'ın gözleri kısıldı, dişlerini sıktığını bile hissettim gözlerinden alev bile çıkarabilirdi. "Neden buradasın o zaman Gökçe?" Doğru söylüyordu Pars'ın yüzüne baktım. "Haklısın." der gibi ayağa kalkıp kapıya doğru ilerledi ve yanındaki adama bir şeyler söyledi sonra da kafasını bana çevirdi. "Belki de o çok sevdiğin adamın seni hiç sevmediğini anladığın içindir Gökçe." diyerek gülmüştü.
Hikayeden ufak bir alıntı rahatsız ettiysem özür dilerim ben çok severek okuyorum sizin de okumanızı tavsiye ederim ;)
https://www.wattpad.com/story/276252718?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=guzzyagmuruu
