Eskiden iyilik için savaşırdım. Herkesi çok seviyordum, çok fazla kişiyle duygusal bağ kurdum sandım. Karşılıksız iyilik yapardım ve insanları çok severdim. Sonra bir şeyler değişti. Dışlanmak, sevilmemek, size sürekli savaş açmaları nedir iyi bilirim ben.
Şu günümde bu kadar kırgın ve bitapsam sebebi bahçemden koparılan çiçekler.
Pes edin, herkese uymak zorunda değilsiniz. Kendiniz olun. Bırakın sevmesinler.
Şimdi beni dışlayan insanlardan çok daha iyi olduğumu ve bu yüzden dışladıklarını çok net görebiliyorum.
İnsanlar. Yalan. Söyler.
Acıttı..biliyorum.
Ama İnsanlar yalancıdır ve bunu çok iyi yaparlar.
Artık insanları tutmuyorum. İnsan en büyük yaratık ve en büyük zarar.
2-3 has dostunuz varsa şanslısınız.
Şimdi..olur olmadık yerde gözlerin doluyor, uzağa dalıyor, kendine gelemiyorsun.
Çok kırıldın hepsi geçecek diyemem, unutacaksın diyemem. Ama şunu iyi bilirim. Kimse kaldıramayacağı yüke sahip olmaz.
Şimdi toparlan.
At insanları hayatından, onlar yokken de mutluydun!
Derin bir nefes al şimdi, her şey daha güzel olacak.
İnanmasanda tutun buna.
Evet, her şey olacak fakat umarım güzel olur..