Beyza KAPLAN, 15, Trabzon

"Yaratıcılık bir kalemle başlar."

"Aynı şarkıyı ilk duyduğu andan itibaren, üst üste yüz kere dinleme hastalığı olan, sabah suyu yüzüne çarparken suyun dirseklerine akması uyuz olan, sabah kalktığında buzdolabını açıp içine boş boş baktıktan sonra kapatan, kurumuş yaprak gördüğünde hemen üstüne basan ve çıkan o sesi dinlemekten müthiş zevk alan, kulağında kulaklıkla gezerken klip tadında yürüyen ve her seferinde fark etmediği  sesli bir şekilde şarkıyı mırıldanırken,  çevresindeki insanların bakışlarıyla olayı son anda anlayıp, elma gibi kızar an, ellerini bir türlü ısıtamayan, kitap okuma sevgisi yüzünden okulda taşıdığı kitapları arkadaşları tarafından saklanan, fırın kapağını açtığında buhar olan gözlüklerine her seferinde kızan ama fotoğraf çekilirken gözlüklerine sarılan, masaya oturduğu zaman ilk olarak ayaklarını koyacak yer arayan, iki eli birden doluyken elektrik düğmesini alnina açıp kapayan, yolda giderken kaldırımdaki karo taşlarının üzerine basmamaya özen gösteren, gülün memesi gereken yerde gülme krizinin getirdiği haz ve acıyı birçok kez yaşamış olan, bir insanla en fazla beş dakika küs kalabilen, uzayda dört yüz milyar yıldız olduğuna inanan fakat sokakta "BOYALIDIR" yazısını görünce kontrol eden, yastığın soğuk tarafında yatan, bir arkadaşıyla derste göz göze gelip, uzun bir süre bakıştıktan sonra bastırmaya çalıştığı gülümsemesini, püskürtmeler line ağzından kaçıran, lamba ışığını açık ile kapalı arasında dengede tutmaya çalışan, buzdolabının ışığının kapanıp kapanmadığını öğrenmek için kapağı yavaşça kapatan, odaya girip niye girdiğini unutan ve odadan çıkınca, bunlardan en az bir tanesini okuyunca gülümseyip, aynı ben diyen insanların yaşadığından emin olduğu bu dünyadan canlı bir insanım.