Znajdujesz się w pustce, pełnej bieli, śnieżnego koloru i odcieniu korali. Nie widać horyzontu, jedyne co widać to biel.

Chodząc po tej pustce docierasz do ściany. Nie zależnie czy w nią uderzasz czy może jej ostrożnie dotykasz uchraniając się przed uderzeniem, w twojej osobie pojawiła się ciekawość. W końcu to czytasz.

Za zakrętem ściany, zauważasz pokój, zupełnie inny od tej całej pustki. Jest to prawdopodobnie jedyny pokój w tej pustce. O dziwo jest barwny, jednak nie jesteś w stanie określić koloru. Patrzysz najpierw na stół, później na tablicę przy ścianie, następnie na stolik z obrusem, na którym są ciastka i herbata. Jednak rzecz jaka zwraca twoją uwagę to ciemny, drewniany stół przy którym stoją dwa krzesła, a jedno z nich jest zajęte przez postać.

Postać ta ma pudełko na głowie, i powoli odwraca swoją głowę w twoją stronę.
Nie zależnie od twojej reakcji - czy biegniesz w stronę postaci, ponieważ ją znasz, czy może wracasz za ścianę, i tak to wszystko kończy się spotkaniem z postacią, ponieważ to czytasz.

Przyglądasz się dokładnie postaci. Ubrana była w jasnoniebieskie dresy, ciemnoniebieską bluzę oraz nosiła zielone rękawice. Była bosa, wesoło machała nogami na krzesle. Na kartonie postaci narysowane było ciasto. Po chwili przemówiła w twoją stronę.
- Usiądź, proszę. - Słyszysz żeński głos, proszący abyś to zrobił. Nie zależnie czy siadasz czy też nie, podchodzisz odrobinę bliżej do postaci. Cake podniosła się, aby zabrać ze stolika z obrusem stojące ciastka. Położyła je na stole przy którym stoisz, a może siedzisz. - Nazywam się Cake.

Postać usiadła spowrotem na miejscu.
- Więc, jesteś tu ponownie, czy poraz pierwszy? - Zapytała, 'patrząc' na ciebie, jeżeli może to robić przez karton. - To miejsce skupia się o opowiadaniu historii, jestem jak bajkopisarz. Jednak moje treści nie będą w żadnym sensie bajkowe, może nawet mroczne. Każda z nich jest w tym samym świecie - Cydonii. Chcesz usłyszeć jak wygląda ten świat? Możesz to zrobić, wystarczy poprosić.