𝘽𝙚𝙩𝙩𝙮𝙬𝙖𝙣

Dişi kurbağa verek verek demezse erkek kurbağa vurak vurak demezmiş

Birileri demiş öldü söyleyin kral geri döndü

          Onu kırmış olmalı yaşamında birisi
          Dinledikçe susması, düşündükçe susması...
          Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi
          Heykelini yontuyor yalnızlığın ustası. 

Sevdiğin müddetçe ve sevebildiğin kadar, sevdiğine her şeyini verdiğin müddetçe ve verebildiğin kadar gençsin. 

Boş yere ağlama, kalbini bağlama
          Ankara kızlarına 

Huzurum kalmadı fani dünyada
          Yapıştı canıma bir kara sevda 

Bilsen uzaklarda kimler ağlıyor
          Gelemem sevdiğim, felek koymuyor
          Gurbet eller bana mesken oldu
          Gelemem sevdiğim, kader bağlıyor 

Özledim

Bazen pencereye çarpan, ağaç yapraklarının yüzeyinde can bulan yağmur sesi dinlendirir insanı. Düşüncelerin volta attığı beyin bile durur, yağmurun sesini dinler. Huzur bulur orada. Kısa süreli inzivadır pencere camına ritmik bir şekilde çarpan yağmur damlaları. Ahenkle dans eder, sizi çok farklı diyarlara götürür. Belki de hiçbir şarkı sözü, hiçbir melodi o yağmur tanelerinden daha efsunkâr, daha huzurlu değildir. Ne demiş şair :
          
          "Küçük, muttarid, muhteriz darbeler
           Kafeslerde, camlarda pür ihtizaz
           Olur dembedem nevha-ger, nağme-saz
           Kafeslerde, camlarda pür ihtizaz 
           Küçük, muttarid, muhteriz darbeler" 

Gözlerimde kanlı yaşlar
          Hasretin bağrımda kışlar
          Başa geldi olmaz işler
          Bin bir dertle doldu gönlüm