"Kafama bir silah daya ve duvarları beynimle boya Joshua."

"Ruhun sarıldığın kitap sayfaları kadar kurumuş Fiona, bir silaha ihtiyacın yok."
                  

•Kafamdaki düşünceleri daha fazla hapsedemedim. Özgür bırkatım onları. Kırdılar parmaklıkları ve döküldüler burdaki beyaz kağıda. Vurup kırdılar kodeslerinin kapılarını. Kafamdaki o pembe mavi mutlu unicornlarım kustu hikayemdeki sayfalara. Kimi zaman kızgın ve kinli ejderhalarım alev saçıp söndürdü gözyaşlarımı. Ruhumdaki ateş suyu söndürdü hep su ateşi değil, kızgınlığım sinirim öfkem hep daha baskın oldu güzel düşünen kelebeklere ve perilere. Aykırı hareketlerimi bazen karakterlerime yansıttım bazen de içime attım. Neşeli hallerimde hüzünlü bölümler yazdım mesela. Canım sıkkın, kafam karışık depresifken de kahkahalara boğulabileceğiniz şeyler.. Nasıl olmak istiyorsam o gün, yansıttım bazen o tertemiz sayfalara. Eğer kalbim kırıksa o gün kafamın içindeki ölü karakterleri burda canlandırmaya çalıştım. Her yazdığımda kendimden de bir şeyler kattım. Yazmadığımda bomboş bir oda gibi hissettim kendimi, hissediyorum da. Yazdıkça boyanıyor duvarlar, çiziliyor o kara kalemli resimler ya da yağlı boyalı rengarenk gökkuşakları, neşeli kareler. 

*Mesela gökkuşağının sonundaki hazinede değildir gözüm. Gökkuşağının başlangıcındadır. Güzel şeyler çıkan manzarayı görmek herkesin hakkıdır değil mi..*

INSTAGRAM:ozkullceren 

{üç yıl önce katıldı sadece bir yıl aktif olabildi fhajdhqehqjshq}