Bu yazı benim hayatımı kısaca özetlemeliydi, ya da onun gibi bir şey olmalıydı ancak ben burayı çok daha farklı bir şeyi yazmak için kullanacağım. 

 İnsanlar bir şeylere değer verirler. Benim en değer verdiklerimden en mantıklılar grubunda ilk üçte yer alan bir şey vardı:Bir kitap! 

 Bu kitap benim aşka bakış açımı değiştirmedi ancak kalp ritmimi değiştirdi. Daha önce hiçbir kitapta yaşamadığım duygular en gerçekçi şekilde bir aradaydı. Ben sevdiğim şeyleri diğer her şeyden saklarım. Duygularımı da yalnızca satırlara döktüm ve sadece bir kişiyle paylaştım. Bu yazı da o kişiye ithafen.

Dedim ya sevdiğim şeyleri diğer her şeyden saklarım diye. Şimdi sizlerden de saklıyorum adını. O yalnız bildirimlerle beni mutlu eden biri. Adını söylemiyorum diye hala kendisi olduğundan şüpheliyse şunu söyleyeceğim:O eşsiz bir vampirin en yakın dostu ve yaratıcısı. 

 Birkaç saat önce gelen bildirim, şu küçük butona basma bildirimi. Bu gerçekten çok hoş! Sana ve değerli arkadaşımıza teşekkür ederim. 

 Son olarak ne ara oldu diye sorma lütfen, ne hissettiğimi ben söylemedikçe asla insanların bilmesini istememe felsefesinin yan etkileri bunlar. 

 Buraya uzunca satırlar -genel olarak teşekkür, duygular vs.- yazabilirdim aslında. Aklımda o kadar çok cümle var ki... Ancak korkuyorum hepsini söyleyememekten. Birini söylesem diğerinin hatrı kalır, diğerini söylemesem öbürünün... 

 Bu hayatımın değil de önemli bir mutluluğun kısa özeti olsun. Olur da görmessen -ki görmek zorunda değilsin, görmeyebilirsin de- önemli değil, teşekkür için yeteri kadar kelimem var satırlara dökecek.

(Merak edenler için pek de önemli olmayan adım:Ceren. Kısaca susabilirsiniz.)