🕷️

“İkimizde aynı anda gökyüzüne baksak gözlerimiz buluşur mu?” 
          Ben biraz özledim de seni…

Mide ağrısı ve halsizlik yüzünden bayılma durumuna geldim havanın sıcaklığı bunların cabası gerçekten bazen ölmeye yakın hissediyorum 

Bugün gökyüzündeki yıldızlar çok az sanırsam sevgin bitmek üzere.. sadece karşımda biri o kadar çok parlıyor ki bana bakıyor :”) senin olmanı umut ediyorum.

Zihnin kadar bunak, kalbin kadar çöplük bir yerde daha fazla yaşamı sürdüremezdim zaten..

“Sevmeyi bilmeyenlere sevgiyi öğretmek kadar zordur her şey. Gözümde hiçbir çiçeğin zamanı geç değildi, yıllar önce terk eden babamın affettirmek için aldığı çiçekleri dahi atmaya kıyamamış biriyken uzun süre ne kin ne de nefret vardır kanımda. Çabalayan sevgi her zaman kazanır gözümde lakin çabalamıyorsa bir insan bırakmak en doğrusudur.”

“Senden sonra 4 şehir gezdim, 8 kilo verdim ilk iki hafta. 
          Saçlarım döküldü zaman zaman, yerlerden topladım.
          Sadece 1 ay dolmasını beklerken, asırlara tarih bırakmış gibi hissettim.
          Gönlüm darbedâr,
          Zihnim hastalıklı,
          Alkol krizleri,
          Sigaraya daha çok bağlandım..
          Sen gelmedin, 
          Gelmeni beklerken saatleri ağrıttım. 
          Ama gitmedin de vücudumdan..
          Seni özledim,
          İltica edecek tek bir yer bulamadım senin için.
          Kıyamadım gönlümden uçup gitmelerine.
          Gittiğim şehirlere bizden iz bıraktım,
          Bazen denizlere açmak oldu bu,
          Bazen çimlerin üzerlerinde otururken dinlettirmek..
          Bazen gökyüzüne açtım seni,
          Ben değil de yıldızlar görsün diye.
          Gitmeden evvel buralardan sokak sokak gezdiğimiz her yeri gezdim,
          Anılar yaşasın benden sana bir nefes kalsın diye.
          Öptüğün sokak arasında ağladım,
          Bi’ başkasını öpmüşsün diye..
          Ayak izlerime denk düştü ayak izlerin,
          Belki saçına değer nefesim, hissedersin.
          Belki sende bir gün özlersin.
          Seni uzakta bıraktım;
          Denizlerde,
          Çimlerde,
          Gökyüzünde..
          Seni uğurladım,
          Sana kavuştum rüya alemimde,
          Seni terk ettim gittiğin tren garında.
          Bilmem kaç kilometre yol gittim.
          Mevsimler değişti,
          Sen göğüs kafesimden bir milim kaymadın..
          Ve sen!
          Çok sevdiğim o kadın..
          Buralara uğramazsın biliyorum,
          Ama buraya da seni bırakıyorum. 
          Ve teşekkür ediyorum ;
          Kazağımın kokusu sen dolmuş,
          Geçiriyor özlemini..”

“Benim adımlarımı yavaşlatan düşünceler sana hiç uğramadı biliyorum..” 

Ailenin ölümüne dua ettiği gecenin sabahı nasıl geldi hatırlamıyorum… Bundan en son 4 sene evvel önce karşılarına geçip bu tarz bi sebepten ağladığımda ağzımın ortasına yapıştırmışlardı şimdi kendilerinin istemesi ilginç geliyor

Bazen insan çığlık attığını duyuramaz ya, öyle bir dönemde hissediyorum kendimi.

İçimdekileri daha nereye dökebilirim bilemiyorum, etrafımda pek insan bıraktığım söylenemez herkesi sildim attım yenilemeye üşendim belkide böylesi daha iyidir benim için hiçbir fikrim yok.. Yalnız kalmaktan korkmuyorum bu yüzden basit oldu benim için tek tek yüzleşiyorum kendimle, huylarımla, hayatımla bunlar pek önemli değil asıl amacım kan kusarken yazdığım kıtayı sizlerle paylaşmak olacaktı. İyi okumalar dilerim.
          
          
          
          Bazı geceler sesine uyanırdım, 
          Yanıbaşımda mısın diye bakınırdım etrafa. 
          Olmazdın zihnim oyun oynardı adeta benimle.
          Ellerim arasında kayıp gidişin miydi? 
          Yoksa gitmek istemen miydi sebebi?
          Bilemezdim soramazdım sana, çekinirdim.
          Yokluğunda gökyüzü eşlik ederdi hayatıma;
          Bakardım yıldızlara, sayarcasına. 
          Yıldızlar kadar seviyorum dediğinde sayılar,
          Eksildi mi diye bakardım..
          Korkuma yenik düşersem diye 
          Sessiz sakin ağlardım.
          Sen sevmedi derdin belki?
          Bense dolunaya tutulmuş gece misali.
          Seyre düşerdim gözlerinden.
          Tamam diyelim hadi,
          Kalan hatıralar bile yalan?
          Peki sevmedin mi hiç beni?
          Gücün yok muydu aşka düşen kor ateşi harlamaya?
          Gücün yok muydu gökyüzünden yüze düşen damlaları toplamaya?
          Aldatmak çare miydi senin için?
          Öptüğüm dudakları silmek miydi istediğin?
          Hayallerini süslediğim her rüyanın, 
          Sabahına uyanmamak mı istedin?
          Başka tenlere dokunurken,
          Aklına hiç mi gelmedim?
          Kaçıncı düğmede unutturdu beni sana?
          Kaçıncı öpücükte çıkarttı seni arşa?
          Yutkunamıyorum bilmek de istesem..
          Sesim çıkmıyor her gece rüyamda sen…
          Sonumuzun geleceğini bilmeyecektin sözde,
          Sonumuzu getiren sen olurken..
          
                                                                Kelebeklere ithafen.