Ay'ı kıskanırdı güneş. Dünya sadece ona ait olabilirdi. Dünyanın tüm güzelliklerini kendine saklamak istiyordu. Gece olmasına dayanamazdı. Geceleri ay'ın zamanıydı. Bencildi güneş. Dünya ise farkında değildi çoğu zaman. Farkında olduğu zamanlar da önemsemezdi. Güneş tüm yakıcılığının ardında bir hiçlik barındıyordu. Kimseye gösteremediği bir hiçlik. Onu bastırmak için kullandığı ışığı onun sonuydu.