Bazen düşünüyorumda kendimi çok boş şeylere yoruyorum. Ama kalbim dayanmıyor artık. Tüm olayların birdenbire üstüme gelmesi. Herkesin hayatımdan teker teker çıkması. Kaldıramıyorum artık içim doldu taştı sevdiklerimi kaybetmeyi göze alamıyorum. Kimseyle konuşmak istemiyorum. Çünkü konuşursam bağlanacağım ve o gidince çok büyük bir darbe alıcam. Hiç bitmez dediğim 2 arkadaşlağım bitti hâla biri için savaşıyorum çünkü o kız benim için çok değerli belki şuan yanımda Eylülüm olmasa bende burda olmazdım şuan tek güvendiğim insan o ama cidden çok yoruldum yaşadıklarım yaşımdan büyük şeyler ve artık kalbim dayanmıyor acıyor. İçimden hiçbirşey yapmak gelmiyor. Bütün hislerimi kaybetmiş gibi hissediyorum. Kalbim çok acıyor hayatımın en güzel yerinde olan insanlar beni bıraktı ben onları kalbimin en güzel yerine koymuştum ama beni yok saydılar. Ama bende toparlayacam çünkü ben çok güçlü bir kızım. Hayallerimi gerçekleştirecem ama birinin bana yardım etmesi lazım tek başıma kaldıramıyorum...