Ik ben een lezer, geen schrijver. Maar als ik lees, zit ik in het verhaal. Ik leef mee, de emoties, de fantasiën komen tot leven en ik zie het allemaal voor me. Op mijn eigen manier. Ik beleef het op mijn eigen manier. Ik zoek vaak de logica's, en voel me soms een detectieve 🕵🏼‍♀️ Ik let op elk klein detail. Dat maakt het meer levender. Meer blijvend. Ik ben 22 en ik heb een prachtige dochter, een geweldige vriend en alles wat een mens nodig heeft om gelukkig te zijn. Maar dan is er ook nog de pijn. Van het emotionele verleden tot het pijnlijke heden. De medische klachten, het gevoel hebben dat je niet goed genoeg bent, en je je helemaal alleen voelt terwijl dat niet is. En dan zie ik 1 keer mijn prachtige dochter haar lach. De moeite die mijn vriend voor ons doet hoe zwaar het ook wel niet is voor hem. En de weinig maar geweldige mensen die we om me heen hebben. En dat maakt het allemaal waard. Hoe zwaar het ook is. En hoe vaak ik ook het gevoel heb dat ik de kracht niet heb om op te staan, laat staan één stap naar voor doen. Ik moet doorgaan. Voor mij, voor hun, maar vooral mijn dochter. Stay strong, you are not alone.