Herşey benim elimde. Delirmekte, kazanmakta, kaybetmekte.Ben kendi kendime delirdim.Kendi kendimi öldürdüm.Ve kendimi kendi içimdeki karanlıkta kaybettim. Ne yazık ki kendimi kendi içimde bulamıyorum. Ne saçma durum dimi.kaybettik oğlum biz. başından beri kaybettik. bu hayatından neresinden tutmaya çalışsak bir şekilde elimizde kaldı işte. beceremedik.  Kendi karanlığımda boğulmaktan bunaldım, nefes alamıyorum ve elim kolum bağlı. Ölemiyorum da, ruhen ölmüşüm ama bedenim çırpınıp duruyor bataklığımda.Elimden gelse tüm insanlığı bir kibrit ile yakarım gözümü dahi kırpmam. Nasıl onlar beni diri diri yakıp betona gömdüyseler, bende onlara yaparım ki asla da acımam. Benim acıma duygum yok kalbim siyahlaştı benim. Ama  kafamda ne var bilmiyorum. Her saniye beynimi kemiriyo. İçi karanlık ve karmaşık. Hemde fazlasıyla. içimdeki parkın salıncak zincirlerinde çocuk cesetleri asılı.