Beni yeniden, sevmeye ikna edecek biri yok. Beni yeniden, kendimi uçurumdan aşağıya sonunu düşünmeden bırakmaya ikna edecek biri yok. Sevmiyorum deyip geri kaçmayacağım. Ben artık inanmaktan yoruldum. Seni seviyorumlara göz devirecek hale geldim. Naber deyişiyle yüreğimi hoplatan çocuğa, seni seviyorum dediğinde omuz silktigimde anladım bunu. Beni uğruna yeniden hissetmeye itecek biri yok. Hissetmek mi dedim az önce? Yanlış kelime. Hissediyorum. Ama güzel duyguları değil. Güzel duyguları derken sizin için güzel olanlardan bahsediyorum. Sevilmeyi, ilk el tutuşun tereddütünü, ilk sarılışı. İlk öpücüğü belki. Ben hüzün kelimesinin sözlük anlamı olmaya aday oldum olacağım. Hüzün omuzumda yük değil, aksine ben ona yüküm sanki. Sizin güzel duygularınız beni cezbetmiyor. Tükeniyorum. Her şeyden yavaş yavaş vazgeçen birini sevmeye ikna etmeye çalışmak akıl işi değil. Bensiz devam edin. İnanın kırılmam. Yarı yolda bırakılışlara,vefasızlıklara,riyakarlıklara epeyi doydum ben. Epeyi. Bu kez kendi isteğimle olsun bari. Bensiz devam edin.