Uwielbiam pisać od zawsze. W pociągu, w autobusie, siedząc na parkowej ławce, czy w knajpce, sącząc zimną colę...  na telefonie, czy na papierze. Czasem nawet tylko w głowie. Codziennie, nieprzerwanie przemieniam myśli w słowa. 

Co prawda w moich tworach czuć przerost formy nad treścią, no ale taki już mój styl i nie zamierzam go zmieniać. Zawsze będę starać się przecierać popularne schematy, co by wyznaczać własną drogę. W końcu kto się choć na chwilę zatrzyma, tak naprawdę zaczyna się cofać.