Karanlığın bağrında doğar bir ışık,
Sonsuz parıltısıyla, geceleri aydınlatan.
Derin gölgelerden sıyrılır bir çığlık,
Kalplerde yankılanır, umutları canlandıran.
Yıldızlar kıskanır o gözlerdeki ışıltıyı,
Evrenin sınırında, ebedi bir parıltı.
Sessizliğin içinde yükselir bir mırıltı,
Ruhlara huzur veren, o tatlı ahenkli yankı.
Karanlık çöktüğünde, onun ışığı parlar,
Zamanın ötesinde, bir yüce sır gibi.
Hiçbir gölge erişemez ona, hep uzak kalır,
Ölümsüz bir varlık, yıldız tozu misali.
Gökyüzüyle yarışır, o sonsuz parıltı,
Karanlık içinde, bir umut türküsü.
Her adımda bir iz, her bakışta bir hatıra,
Ölümsüzlüğün timsali, parlayan yıldız gibi.