"Varlığını tadamadım, ama yokluğun bile güzel..."
Oturup saatlerce ağlayasım var...
Duvarla daha fazla bakışıyoruz bu aralar
Sonra bişey oluyor görüntü bulanıklaşıyor
Ve ben o an anlıyorum ki aklıma sen düşüyorsun.
Gözyaşları ardı sıra düşerken
Ben sana ağlamama kızıyorum
Evet imkansızın
Ama ben bunu bilerek sevdalandım sana.
Tüm bunları bile bile değer verdim
Peki bu süzülen damlalar da ne?
Yokluğunu bile sevdim dedim
Ama yokluğun acıtıyormuş
Kendimi kandırıyormuşum
Yokluğun acıtıyormuş...
-EVRENLERİN FELAKETİ