DamnTaeKooker

Kafam patlayacak gibi. Yine uyandim. Evimde yemek yok. Agri kesici alsam olmayacak. Bugun yine dans var. Tum vucudum agriyor. Bu kafayla ve bu vucutla nasil yapacagim bilmiyorum.

Hep depresif seyler yazip duruyomusum azcik da guzel seyler yazayim dedim. Bugun kucuk bi anksiyete krizi sonrasi her sey daha guzeldi. Uzun suredir hissetmedigim kadar heyecanliydim. Guzeldi. Bilmiyorum. Uzun sure sonra, mutluydum? Sanirim?

Yine buraya bayadir bisey yazmamisim. Basimda deli gibi bir agri var. sanki tum vucudum zonkluyor gibi hissediyorum. Cok yorgunum. Hem fiziksel hem mental. Nasil kurtulucam bu illetten?

Yine gozume bir gram uyku girmedi. Gecenin 4unde gozumu actim toplam 1 saatlik uykumla tavani izlemeye basladim. Son kalan 200 liramla 1 hafta gecirmem gerek. Normalde gunde 1,5 paket icen ben kalan 1 paketimi 1 hafta idare etmek zorundayim. Kahve mi icsem kafama mi siksam diye dusunemiyorum bile cunku evde kahvem de yok. Gune yine mukemmel basladim aminakoyim. Bide daha okul var.

Aşktan daha yüce bir duygu var mıdır? Aşk sürer mi gerçekten bir ömür boyunca yoksa aşkı aşk yapan imkansızlığı mıdır onun? Benimse sarışınıma olan hislerim her şeyden yüce, aşktan daha büyük, herhangi bir sevgiden daha yüce. Ben varlığıyla mutluyum sarışınımın. Aşklar bitebilir, sevgililer gidebilir, arkadaşlıklar seni terk edebilir. Ama evin seni terk edebilir mi? Ben senin için bir ev olacağım sarışınım. Zor zamanlarında ellerin titreye titreye içtiğin sigaran olacağım. Ağladığında yüzünün her yerine kondurulan öpücüklerin sahibi olacağım. Uyuyamadığında kollarını etrafına saran yatağın olacağım. Aynaya kırmızı gözlerinle baktığında oradaki yansıman olacağım saçlarını okşayan. Ben sadece seni sevmeyeceğim, senin ruhunun bir parçası olacağım.

Ankaranin ayazi ruhuma islerken geciyorum bu sokaklardan. Yasanmisliklar, sokak aralarindaki her bir hayat kendini belli ederken bu sehirden neden nefret ettigimi bir kere daha anliyorum. Cunku bana benziyor. Hicbir guzel anıma ev sahipligi yapmayan bu sehirin karanlik, puslu ve sisli havasi ustume cokmusken bir nefes daha aliyorum sigaramdan. Ust uste dizilmis sigaralar bir gokdelen misali ve ruhumun parcalari sadece bir suredir burada bulundugum sehrimin koselerinde. Simdiden alistim bu sehire. Icimden bir aidiyet hissiyati geliyor bazen bu sehre karsi. Ayni benim gibi bu sehir de kiriklarla dolu.

Burayi da iyice gunluk gibi kullanmaya basladim amk. Oglene kadar uyumusum. Uyandim kafam bi milyon. Son bir dalim kalmis onu da kahvemle ictim. Dun tum parayi kaybedince teker teker herkesi arayip sigara parasi istemek zorunda kaldik. Kimse de dogru duzgun para atmiyor amk herkes bizim kadar hayirsiz.

Birimiz yalnizligina agliyo digerimiz kaybettigi paraya. Biri de koseden e*corta gittim mutluyum diyo. Oyle de bi masa iste. Otururken etik degerlerini kapiya birakiyorsun.

Gece yarisi. 3 kuzen oturduk. Kumarda kaybettigimiz parayi kumarda kazanmaya calisiyoruz dostoyevski misali. Hava -2 derece. Disarida kar. Evin ici bile buz gibi. Titreye titreye iciyorum sigarayi ve bastiriyorum izmaritlerden olusan dagciga. Masada 1 vodka. Dahasi da dolapta. Boyle gunun de aminakoyayim. En azindan ilacimi buldum. 1 tanesini. O da kafami dondurdu ztn.

Bir gun daha uyandim. Hayata soverek. Zorla kalktim. Kosa kosa ciktim. Aminakodumun otobusu kaza yapmis. 2 saattir otogarda bekliyorum. Sigaram da bitti ztn. ilaclarimi da evde unutmusum. Kafami cama vura vura parcalamak istiyorum. Oyle de guzel bir gun iste. Horozlar otuyor. Harbi bu horozlarin otogarda ne isi var amk?