Şu son yılda o kadar şey yaşadım ki unutulmaz bir yıl olacak hayatımda hiç olmayacak şeyler oldu çok büyük değişiklikler yaşadım ilk defa kendim için değil başkası için ağladım mesela ilk defa birisini bu kadar çok istedim ilk defa bi mesajı açıp okumak bile istemedim çok canım acıdı ilk defa mesela sadece bir gün değil aylarca ama pişman mıyım diye sorulursa hayır derim hepsi bana bir sürü şey kattı güzel zamanlar geçirdim
Artık ona karşı sevgi hissetmiyorum sadece çok kırgınım aklıma o geldiğinde üzülmüyorum ama hüzünleniyorum. Bu hüznün sebebi de benim çünkü o yaşadığım hisler hiç unutamayacağım tarzda ve çok güzeldi geriye dönüp baktığımda genelde üzüldüğümü farkediyorum ama çok güzel şeyler de yaşadım
O beni çok fazla kırmış birisi olsa da beni çok fazla mutlu etti bir dönem ve bunu sadece varlığıyla yaptı çok değişik ama artık sadece acı verdiği bir gerçek
Hiç samimiyetimiz yok dedi ama sınav zamanında kendisi gelip yanıma oturmuştu ve benim sayemde 95 almıştı edebiyattan benden aldığı kopyalar sayesinde geçti ve birkaç şey daha var
Ve sağolsun bizim hiçbir samimiyetimizin olmadığını söyledi üstüne de herkes bi ilşikim olduğunu biliyordu buna rağmen böyle birşey yapmana anlam veremedim dedi
Ya bir kitap vardı taekook Olympos olması lazım adı tanrıydı bizim çocuklar kitabı kaybettim ve yok şunu görenlerden bir Allah'ın kulu biliyorsa o kitabı bana atsın nolur ağlıcam ama ya
Zaten kötü hissediyordum ve save me nin sonu sanırım daha kötü olmamamı sağladı mutsuzum üzgünüm isteğim hiçbir şey yok sadece birinin şu halimin geçmesine yardımcı olmasını istiyorum ama böyle biri yok :D
Ignore User
Both you and this user will be prevented from:
Messaging each other
Commenting on each other's stories
Dedicating stories to each other
Following and tagging each other
Note: You will still be able to view each other's stories.