"Moje oczy świecą w ciemności niczym dwa ogniki, włosy poszarpane lekko powiewają na wietrze a na plecach spoczywa łuk i kołczan strzał niczym dwaj najlepsi przyjaciele. Stoję na wzgórzu patrząc w dal na coś czego nigdy nie widziałam. Coś co może zostać wyniszczone gdyby nie ja. I oto jestem. Ale nie ma nikogo. Muszę jak zwykle wszystko wykonać sama. Może i jestem mordercą ale przez większość życia żyłam po tej dobrej stronie. Nikt o tym nie wiedział gdyby nie ta cała sprawa z moim ojcem. Nadal patrzę daleko przed siebie. Powoli zaczyna wstawać zmierzch. Jakby znikąd na skraju lasu wynurza się cień. To wilkołak którego dosiadł człowiek. Czyli nie jestem sama. Pomoc przybyła." Nie musicie rozumieć tych słów. Kiedyś na pewno ich użyje aby napisać książkę. Tak teraz na poważnie mam na imię Matylda. W skrócie Tydzia. Więcej wam o sobie nie powiem ale imię możecie znać.