Darknessandlove

Telefonumun The Monster zil sesiyle gözlerimi actım ve zili kapadım.Elimi yüzümü yıkadığımda çantamı hazırlamak icin odama geri döndüm.O sırada annemde yanıma geldi ve yanağıma sulu bir öpücük kondurdu"Günaydın tatlım" "Günaydın annecim"dedim ve bende onu öptüm.Nasılsa bu gün gidiyordum İstanbul'a.Ah bu arada ben Beril. Balıkesir/Edremit'te yaşıyorum.Burak adında bi sevgilim var.Ama ne yazık ki üniversite icin İstanbula gidicem.Çantamı hazirladim.Annemde o sirada kahvaltiyi hazirladi.Kahvaltimizi ettik.Abim Berke her zamanki gibi benimle uğraşmaya başladı."Selam ergen"  dedi.Beni sinir etmeye bayılıyor tabii."Ama ben bu gün gidiyorum ki anneğğ"dedim ağzımı cocuklar gibi yaparak.Abimle böyleydik biz.Yerine göre cocuk gibi kavga eder  yerine göre de olgun bi abi kardeş gibi.Aslında en cok onu özleyeceğim belkide. Burak'ın da yeri ayrıydı tabii ama ne bileyim aslında eskisi kadar sevmesemde derin bi bağlılık duyuyordum.Ondan ayrılmak benim icin zordu.Annemle babam ayrıldından beri onlarla aram bozuktu ama onlarda herşeyimdi benim.Neyse abim güven verircesine sarıldı bana kapıdan cıkarken. Zaten bana hep güven vermişti.Buraka bağlılık duysamda güvenememistim iste.Kapıdan anneme sarılıp ciktim.Babamı o kadınla gordukten sonra bir daha gorusmemistim onunla.Burak'la bir kafede bulusacaktik. Kafeye geldiğim Burak beni bekliyordun.Onu görür görmez hemen sarıldım.Ama birden bana soğuk davranıyordu.Sonra beni yıkan o söz yankılandı kulaklarımda "Ayrılalım"

Darknessandlove

Telefonumun The Monster zil sesiyle gözlerimi actım ve zili kapadım.Elimi yüzümü yıkadığımda çantamı hazırlamak icin odama geri döndüm.O sırada annemde yanıma geldi ve yanağıma sulu bir öpücük kondurdu"Günaydın tatlım" "Günaydın annecim"dedim ve bende onu öptüm.Nasılsa bu gün gidiyordum İstanbul'a.Ah bu arada ben Beril. Balıkesir/Edremit'te yaşıyorum.Burak adında bi sevgilim var.Ama ne yazık ki üniversite icin İstanbula gidicem.Çantamı hazirladim.Annemde o sirada kahvaltiyi hazirladi.Kahvaltimizi ettik.Abim Berke her zamanki gibi benimle uğraşmaya başladı."Selam ergen"  dedi.Beni sinir etmeye bayılıyor tabii."Ama ben bu gün gidiyorum ki anneğğ"dedim ağzımı cocuklar gibi yaparak.Abimle böyleydik biz.Yerine göre cocuk gibi kavga eder  yerine göre de olgun bi abi kardeş gibi.Aslında en cok onu özleyeceğim belkide. Burak'ın da yeri ayrıydı tabii ama ne bileyim aslında eskisi kadar sevmesemde derin bi bağlılık duyuyordum.Ondan ayrılmak benim icin zordu.Annemle babam ayrıldından beri onlarla aram bozuktu ama onlarda herşeyimdi benim.Neyse abim güven verircesine sarıldı bana kapıdan cıkarken. Zaten bana hep güven vermişti.Buraka bağlılık duysamda güvenememistim iste.Kapıdan anneme sarılıp ciktim.Babamı o kadınla gordukten sonra bir daha gorusmemistim onunla.Burak'la bir kafede bulusacaktik. Kafeye geldiğim Burak beni bekliyordun.Onu görür görmez hemen sarıldım.Ama birden bana soğuk davranıyordu.Sonra beni yıkan o söz yankılandı kulaklarımda "Ayrılalım"