"De bewoners hadden werkelijk waar het beste plekje van de wereld. De wereld lag letterlijk aan hun voeten. Stel, ik trek een paar houten schrootjes van het bouwpakket en ontwortel het helmgras, knoop de panelen aan elkaar en ga drijven in de zee, dan kan ik elk continent bereiken. Als de zon zich niet meer aan de hemel kan vasthouden, ontstaat een tweede wereld boven het strandhuis. Zouden de bewoners een keer gedacht hebben: 'Kom, Jacqueline, laten we naar de sterren gaan kijken.' Boven de schutting stonden volwassen mensen die zich een strandhuis konden veroorloven en daar beneden lagen twee pensionado's als kleine kinderen naar de ruimte te kijken. 'Grown-ups are complicated creatures, full of quirks and secrets.' zei Roald Dahl1. Zelfs volwassenen hebben die jeugdige fantasieën en het vermogen om ongegeneerd plezier te maken, ze verstoppen het alleen wat beter. Soms te goed." Een preview van het 6e hoofdstuk dat lang op zich liet wachten. Ik kan zeggen dat het hoofdstuk bijna afgerond is en binnenkort gepubliceerd zal worden. Je schrijver, Dave.
