Dayanmakzorlasiyor

Yeni çıktık farz et sudan,
          	İlkel umutlara safça yaslan ve düşlere dal
          	Masalın sonunu duymadan
          	Uykuya yenik düşen çocuk gibi
          	Hep masum kal

Dayanmakzorlasiyor

Kalbimin gömülü cehenneminde senden bir iz vardı. Öylesine derin, öylesine yaralı. Kalbin... Senin başkası için atan kalbin, kalbimi çokça yaralamıştı. Gidecektim buralardan, Kalbimin yaralı cehennemini başkası söndürecekti ve belki de senin yerine onu sevecektim ben, kalbimi iyileştiren kişiyi.

Dayanmakzorlasiyor

Sen benim kaç defa uykumu böldün?
          Kaç gece uykusuz bıraktın beni?
          Kaç şafak karşıladım seninle, sensiz?
          Hesap ver.
          Hesap ver, ayrılığın hesabını bileyim.
          
          Çareyi kadehlerde arasam,
          Alıp başımı dağlara çıksam,
          Bir daha hiç görmesem seni,
          Gözlerine bir daha hiç bakmasam,
          Unutmaya yetecek mi?
          
          Hesap ver. Hesap ver,
          Nerede biter, nerede başlar yalnızlık?
          Hesap ver,
          Neden sana kavuşmanın bir adı da ayrılık?
          Hesap ver...

Dayanmakzorlasiyor

"Son buluşma diye bir teori var. Bir gün en derinden sevdiğin insanla çıkman gereken yolculuğu tamamladıysan, alman gereken dersleri aldıysan… evren bir şekilde bir daha karşılaşmana izin vermiyor. Ortak arkadaşlarınızın olması, aynı yerlere gitmeniz, hatta aynı şehirde yaşamanız bile fark etmiyor. Evren, bir daha yollarınızı aynı noktada buluşturmuyor."
          
          "Sen buna inanıyor musun?"
          
          "İnanıyorum. Neden biliyor musun? Bir parfüm şişesi kırılır ve onun kokusunu hiç olmadığı kadar keskin alırsın… Ama bu, onu son kez koklayışındır."