B

İlk senem düşe kalka biterken ikinci senenin başında İngilizce hocamız Erasmus programı düzenleyeceğini duyurdu. Hep yurtdışına çıkmak istemişimdir. Sınava girdim. Yazılı sınavım güzeldi fakat mülakat sınavında o kadar gerilmişti ki sınavın ortasında ağlamaya başladım djdhhdnd. Hocalar noluyor dedi ben de hocam çok gerildim dedim. Hocalar baya korkularım ve gerginliğim konusunda yardım ettiler. Kasımda 1 haftalığına İtalya'ya gittik. Ölmeden önce yapılacaklar listemden bir şey eksilmişti. Geldik her şey normal bir şekilde ilerlemeye devam ediyordu. Geçen sene sivilcelerim için ilaç almıştım ve saç şeklimi bana daha yakışan bir saç şekline kestimiştin bundan da gayet memnunum eğer kestirebilsem tekrar kestiririm ama malum pandemi hiçbir yere çıkılmıyor. Sonra pandemi başladı. Zaten evden çıkmayı sevmeyen bir insan olduğum için karantina benim için daha kolay geçti. Karantina boyunca kendimi geliştirdim. Sonra aklıma burası geldi. Bir şeyler yazmayı çok özlemiştim. Ben yokken buralar çok değişmişti ama siz hala aynıydınız. Geldim yeni kurgular yazdım. Eski hesabımı kaybettim bu hesabı açtım ve fanfic olmayan ilk kurgumu yazmaya başladım. Yıllar geçti her şey değişti. Ama size olan minnetarlığım değişmedi. Geçmişe bakıp keşke şöyle yapsaydım diyorum bazen ama yaptığım her şey şuan ki benim ben olmamı sağladığı için kendimi çok da üzmemeye çalışıyorum. Bu anlarımda yanımda olduğunuz teşekkür ederim. Bunu yazmak çok içimden geldi bugün duygusalım.  Seviliyorsunuz <3<3<3

Burada fanfic yazarken benimle aynı durumda olan arkadaşlarımla tanıştım. Hiç görmediğim sesini bile duymadığım beni hiç tanımayan kişiler beni önemsiyorlardı. Ne zaman bir sorunum olsa onlara yazdım ne zaman onların bir sorunu olsa onlara bana yazdı. Onlara karşı beslediğim sevgi ve saygı sonsuz. Yavaş yavaş modum değişmeye başlamıştı. Okulun bitmesini ve buraya girmek için sabırsızlanmaya başlamıştım. Hayatı her zaman sevmişimdir ama modum çok yükselmişti. İki yıl boyunca burada kendimi rahat, güvende ve kabul görmüş hissettim. Liseye geçerken buradan koptum ki bu konuda hala kendimi suçluyorum. Depresyonum gitmişti daha mutlu bir insandım. İçimde tuhaf bir umut vardı. Her şey farklı olacaktı. Ama tabikide olmadı. Okuduğum okul 5 yıldı bir sene hazırlık vardı. Eğer yeterli İngilizce seviyen varsa sınava girip sınıfı atlayabilirdun. İngilizcem hep iyi olmuştur sınava girdim ve sınıf atladım. Kendimden 1-2 yaş büyüklerle 2 sene okudum. İlk dönem tam bir işkence idi. Beni dışladırlar arkamdan konuştular zaten bu kısmı tahmin edebilirsiniz. Ama bir şeyler değişmişti. Kendime güvenim gelmişti. Ortaokulda en iyi sınıftayım ve ortalaması 100 olan öğrencilerle okuduğum için kendimi hiçbir zaman yeterli görmedim. Lisenin laneti midir bilinmez kimse ders çalışmıyordu ve dersler umurları değildi. Ben ders çalışmayı alışkanlık haline getirdiğim için notlarım yüksek gelmeye başlayınca baya şaşırmıştım. Kendimi uzun zaman sonra yeterli gibi hissediyordum. Kendimi kimseye ezdirmiyor başıma bir şey gelse direk aileme anlatıyordum. Değişimim bütün tanıdıklarım tarafından farkedilmişti. Sınıftakiler artık bana alışmışlardı hatta yakın arkadaşım diyeceğim kişiler vardı. Kendimi mutlu hissediyorum. Bir de yıl sonunda okul 4. olmam 3.'lüğü virgül farkı ile kaçırmam bana daha da motivasyon olmuştu. 

Bugün son birkaç yılda neler yaşadığımı ne kadar yol aldığımı ve kendimi asıl benliğime döndürdüğümü düşündüm. Son 4-5 yıl benim için gerçekten inişli çıkışlı idi. Ortaokuldayken cidden berbat bir haldeydim. Aralıksız dört yıl sınıftan dışlandım ve zorbalığa uğradım. Dış görünüşün yüzünde dışlandım çünkü sivilcelerim vardı ve saçlarım kabarıyordu. İnsanlar arkamdan konuştu kötü şeyler yaptılar. 7.sınıfta kendimi aniden depresif bir halde buldum. Büyük ihtimalle depresyondayım. Kimseyle konuşmuyordum, sadece müzik dinleyip kitap okuyordum. Kitaplar benim dünyadan ve sorunlardan kaçış noktam dostum olmuşlardı. Sınıf arkadaşlarım sağolsun kendime özgüvenim sıfırdı ve kendimi bir hiç olarak görüyordum . Aileme pek bir şey anlatmamıştım o yüzden sorunun ne kadar büyük olduğunu bilmiyorlardı. Bir anda bu uygulama karşıma çıkıverdi. (Devamı sonraki yazıda wattpad paylaşmıyor çünkü-,-) 

Bir süre buralarda değilim. Kendinize iyi bakın... 

Buradan 11 fiziğine... Neyse 

Okulları yine kapatmışlar ben ağlayarak matematik çözmeye gidiyorum :'(

İki kitabıma da yeni bölüm attım bu bir mucize

@yagamiraitoo  belki bu hafta sonu ya da haftaya herhangi bir gün yb gelebilir ama söz veremem 

@yagamiraitoo  Maalesef elimde yarım kalmış bir bölüm dışında hiçbir şey yok :-/

Ve bugün bütün Türkiye hiç yağmur yağmadan ıslandı...