Ben kim miyim? Ben çığlık çığlığa söylemediğiniz kelimelerim. Gözleri dolu, elinde 'onun' fotoğrafı, dilinde hep aynı isimi dolayanlar tanır en çok beni. Yürekleri lav  olanların nefesi ben kokar. Kuru toprağa düşen her sonbahar yaprağında ismim yazılı. Tozlu, eski bir şiir kitabına düşen gözyaşlarında yüzüm var. 'Onun' kırdığı kalbi 'onunla'' düzeltmeye çalışan aciz bir kadının dileklerinde dolaşıyorum. Büyük bir adamı üzen 'o' kadın için hala iyilikle dolu olan dualar içinde yaşıyorum. Gözlerinden yaşlar süzülürken elindeki makasla rastgele saçlarını kesen güzeller güzeli kızın hayalleri içindeyim. 3. tekil şahısların açtığı yaraların bıçağı da benim, merhemi de. Hala beni tanıyamadın mı? Ben karanlığım. Ben siyahım. Yanıma mı gelmek istiyorsun? Işıkları kapat! Perdeleri çek! Bir şarkı da söyle. Dansta et. O zaman ölüm kokan nefesimi ensende hissedersin.