Başaramadım. İlk kez bu kadar yakındım o lanet kapıyı kilitleseydim. O randevu çok önemliydi ,bir kitu hap içtim ya kalp ilaçları o kadar ağırlardı ki kusmama rağmen kalp çarpıntım oluyordu ama yok bu sefe işi garantilemek için tek bileğime de jilet attım banyoda o anımı beklerken lanet olsun annem. Gelmesiyle 'yine mi deniz'
Dedi biliyorum hep bu tür bi erkektim annemin beni zorla kusrurmasına rağmen kanamam bir türlü durmuyordu saat sanırsam 4 te elimi sarmıştı o gece hep ağladım randevumu ve beni bekleyen 3 kişiyi düşündüm dün daha iyi hissetmeye başlayınca telefonumu ilk kez 9 gibi açtım öleceğimi düşündüğüm için kapamıştım . İklime iyi olduğumu haber verip tekrar uyudum
Şuan görüyorum ki tanımadığım yada tanımadığım bir sürü kişi var . Ve bana destek oluyorlar buna üzülüyorum güzel bişey ama üzülüyorum herkes benim için benim için bile kıymetli olmayan canım için birseyler yapmış üzülüyorum çünkü bunu ailemden annem dışında kimse yapmadı yorumlarınız için çok teşekürler kötü zamanlarımda onları okuyacağım
Ve birine söz verdiğim için sanırım yıllardır yaptığım bu eylemden uzak durmalıyım