Każdy, kto ma pełny brzuch i dach nad głową zaczyna zadawać pytania. Moje przemyślenia od zawsze skupiały się na tych rzeczach na niebie i ziemi, o których nie śniło się nawet filozofom... 
Stąd romantyzm to dla mnie nie tylko poezja miłosna, lecz także artystyczne studium, tego co pozazmysłowe, skąpane w cieniu. 
Byłbym nikim, gdybym li kopiował mistrzów najpiękniejszej dla mnie epoki. Dlatego staram się odszukać nowe formy i własne miejsce w nurcie neoromantyzmu. 
Drodzy miłośnicy literatury amatorskiej i poważnej (choć moja na pewno do takiej nie należy), mam nadzieję, że tym krótkim wywodem przedstawiłem Wam tematykę, której możecie się spodziewać w mojej twórczości.
Dużo miłości,
Jakub