Biraz sonra yazıcaklarımı okumanı umuyorum.. Seninle bi okur gibi değil bi arkadaş gibi konuşmak istiyorum Öznur. 11. Sınıfa gidiyorum ve emin ol bende sınav mağduruyum buna rağmen bir hafta önce "Yabancıyı" okumaya başladım. İlk başta sadece bir hikaye gördüğüm "Yabancı" bi anda benim için çok farklı bi boyuta geldi bütün haftamı onu okuyarak geçirdim. Evden, odamdan, sınıfımdan çıkmadım ve onu bitirdim. Ama bitirmiş gibi hissetmiyorum çabucak okuduğum hikayenin sonuna geldiğimde boşluk hissettim. Bitirdiğim için mutlu yada mutsuz olmadım sadece düşündüm. Ona son getirmediğin için yada yazmayı "şunanlık"devam etmediğin için asla seni yargılayamam. Ne yaşadıklarını bilmiyorum ama senin bir parçan olan "Yabancıyı" bile etkiliyorsa önemli olduğunu düşünüyorum. Seni tanımasamda karakterlerini tanıyorum. Edizi Doğayı tanıyorum yani senin tanınttığın kadar ama biliyorumki onların iyi yönleri senin izlerini taşıyor. Ve Öznur sen nasıl Ediz ve Doğa için çabalıyosan bende şuan bunları yazarken senin için çabalıyorum bunu gerçekten içten söylüyorum sadece "Yabancıya" devam etmen için değil kendi parçanı tekrar hayata, bizlere dökmen için. Onları her saniye düşündüğünü biliyorum ve bişey demek istiyorum. Onları düşünürken hayattan uzaklaş yaşadıklarını unut, zor belki ama onları düşünürken sadece kendin ol belki o zaman tekrar yazmak seni rahatlatır. Umarım seni rahatsız edicek birşey söylememişimdir. Sadece yanındaki insanları unutma, aklındaki insanlarıda unutma.. Okuduğun için teşekkür ederim:) (biraz fazla konuştum sorry:') )
