Çok tanıdıktı sanki çok zaman  geçirmiş biri gibi ama o bir yabancıydı. Onu tanımıyordum. Gerçek yüzünü, karakterini bilmiyordum. Peki onu bana tanıdık yapan his neydi? Gözleri mi? Peki ya yüzü?...Hayır bana çok yabancı bir simâydı... Nasıl bir yabancı bana bu kadar tanıdık gelebilirdi ki?Neydi bu his ya da her neyse? Çözmek istemediğim bir bulmaca gibiydi..Ama çözmek istiyordum..Sonra,Üşenip,umursamamayı seçtim. Ne kadar kötü olabilirdi ki en fazla ölürdüm. Komik. ÖLMEK...5 harf 2 hece..Hayatını bitirmek bu kelimeye bağlı. Her neyse,Herşeye karşı dik ve güçlü olmalısın bu hayatta ve ağlamak istediğin zaman ağla çünkü ağlamak güçsüzlük değil, bir erdem, bir sevgi göstergesidir. Anlayana sadece. İnsanlar tek birini gerçekten sever bu kişi onu haketmiyorsa,vazgeçersin sevmekten. Tıpkı küçükken annene alması için yalvardığın pamuk şekerden vazgeçtiğin gibi....İçin yansada,kanasada gülmelisin bu hayatta herşeye inat. Unutma en fazla ölürsün. Ve bunu da unutma!Kimse senden değerli değil!Ve senden bir tane daha yok!





İnstagram:ozgurunyosunu