Ve gece en çok gece hüzün çöker içime. En çok gecelerde ağlarım acılarıma. Sığındığım en güzel limanım, kalemime teslim olanım. Ve benim gecelerde, ağladığım tek geceydi geceler. Umurlarımı, umut tasımda topladığım her gecede, geceye bıraktım. Her gecede o sözle geceye devam ettim. Geceyi gece yapan gecemdi. Etraf sessiz lakin içim feryat figan. İçim, sessiz çığlıklarını yazıyor. Ve bu saatte uyumayan biri, sığındığı kalemi ile geceye yazmıştır zaten. Sessizliğe, sessizliğe, suskunluğa... Yarım bırakılılanlara her şeye yazıyordur. Geceye yazdığım her gece, geceme gece oldu.
