Okumak ve yazmak,8.sınıfa kadar nefret gözüyle baktığım şeylerdi.Tüm öğretmenler "Kitap oku"derken ben başka işlere kulak kabartıyordum.

Sonra hayatıma hiç haberim olmadan mükemmel bir şey girdi.Okuduğum bir kitap sayfası bile bana onlarca şey kattı.Duygu yüklü kalbimde fişekler patladı.Yazmaya başladım,kendimi ve yaşadıklarımı bir kağıda dökmek beni öyle rahatlattıki,daha fazla yazmak istedim.

İşte her sayfasında ben kokan kitaplarla birlikte olgunlaştım ben.

...............................................
"Hayat bir kahve makinesi gibidir.Canın nasıl istiyorsa o butona basarsın.İşte hayatta bizim elimize kalmış"