Bu aralar olgunluk gibi bir şey yaşıyorum okulun ilk haftalarında tanıştığım kişinin nasıl beni kullanmasına izin verdiğimi anlıyorum saf sevgiyle kardeşim gibi gördüğüm kişinin arkamdan konuştuklarını hatırlayınca deliriyorum sanki bazen keşke daha aptal olsaydım da iyi arkadaşlık olarak kalsalardı diyorum bilmiyorum ama garip hissettiriyor yeni arkadaşlıklarım olacak ama sanırım çok dikkat edecem keşke bebeklikta kalabilse insanlar daha iyi olurdu bu herneyse arada buraya yazarım