Hello

ktoś tam żyje

Niech ktoś się jeszcze odezwie, błagam.

@DonBasilio  nie ma tu nikogo

@ lady_paradoks  Dziękuje

@DonBasilio i dobrze mój kurdeszu  abernacki ❤

@ Kurpinska  a jednak zmienione.

@Kurpinska I tak nie zmienię.

Dokładnie 

@PotterheadForever667 I nie przestanie taki być.

@ Schumannowska  Tam kula, lecąc, z dala grozi szumi wyje.
            Ryczy jak byk przed bitwą, miota się, grunt ryje;
            Już dopadła, jak boa śród kolumny się zwija,
            Pali piersią, rwie zębem, oddechem zabija.
            Najstraszniejszej nie widać, lecz słychać po dźwięku,
            Po waleniu się trupów, po ranionych jęku:
            Gdy kolumne od końca do końca przewierci,
            Jak gdyby środkiem wojska przeszedł anioł śmierci.

Przeciw nim sterczy biała, wąska, zaostrzona,
            
            Jak głaz bodzący morze, reduta Ordona.
            
            Sześć tylko miała armat; wciąż dymią i świecą;
            
            I nie tyle prędkich słów gniewne usta miecą,
            
            Nie tyle przejdzie uczuć przez duszę w rozpaczy,
            
            Ile z tych dział leciało bomb, kul i kartaczy.
            
            Patrz, tam granat w sam środek kolumny się nurza,
            
            Jak w fale bryła lawy, pułk dymem zachmurza;
            
            Pęka śród dymu granat, szyk pod niebo leci
            
            I ogromna łysina śród kolumny świeci.
            
            

@ Schumannowska  Artyleryi ciągną się szeregi,
            Prosto, długo, daleko, jako morza brzegi.
            I widziałem ich wodza: przybiegł, mieczem skinął
            I jak ptak jedno skrzydło wojska swego zwinął;
            Wylewa się spod skrzydła ściśniona piechota
            Długą czarną kolumną, jako lawa błota,
            Nasypana iskrami bagnetów. Jak sępy
            Czarne chorągwie na śmierć prowadzą zastępy.