Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkla yiyen. Kimseye anlatılmaz bu dertler.
Düşündüm, herkesin gökyüzünde bir yıldızı varsa, benim yıldızım bana uzak ve anlamsız olmalı. Belki de hiç yıldızım olmadı.
Dünya ıssız, yaşlı bir ev gibi görünüyordu gözüme ve ben bağrımda bir acı duyuyordum. Bana göre değildi bu dünya. Benim için önemi yok.