Dziecicieni

Kolejny rozdział Gdani już jest
          	Zapraszam

Dziecicieni

Mam pomysł na nowe opowiadanie, a właściwie zbiór:
          Siedziałem na krześle znudzony. Tylko resztki godności powstrzymywały mnie od kręcenia obrotowym fotelem. Kto wymyślił te spotkania? A, no tak. Ja. Gdybym mógł cofnąć się w czasie i nastukać młodszemu ja do rozumu… No ale trudno. Muszę przecierpieć. Skupiłem się na tym co do mnie mówił “współwładca”. 
          – Ed, wiesz że przenoszą do was połowę “czternastki” – słyszałem plotki o tym, ale odpowiedź Arka je potwierdziła.
          Więcej ludzi z innego liceum nie pomoże mi w realizacji planów.
          – Dlaczego? – zapytałem monotonnym głosem, by podtrzymać rozmowę.
          
          Zaczyna się tak. Co myślicie?

Dziecicieni

@natalia7248 właśnie pojawił się prolog
• Reply

Dziecicieni

@natalia7248  cieszę się - to w zamyśle będzie zbiór krótkich książek/ opowiadań dziejących się w jednym mieście
• Reply

natalia7248

@ Dziecicieni  Z pewnością przeczytam, bo zapowiada się naprawdę ciekawie
• Reply

EterycznySzept

Bardzo dziękuję za dodanie mnie do obserwacji! 
          
          To naprawdę pomaga.
          Napisz mi proszę w komentarzu, z czym warto się zapoznać – postaram się zajrzeć i skomentować Twoją twórczość. 
          
          Sam piszę opowiadanie grozy "Zmorę" oraz wiersze, więc jeśli masz ochotę, możesz też do nich zajrzeć!
          
          
          https://www.wattpad.com/story/137603811?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_writing&wp_page=create&wp_uname=EterycznySzept

Dziecicieni

@EterycznySzept Opowiadanie grozy to niekoniecznie moje klimaty, ale wiersze jak najbardziej. Pędzę zobaczyć. A u mnie jest tak właściwie jedna rzecz - "Gra na dwa fronty" czyli fantastyka z dodatkiem polityki. Zapraszam :)
• Reply

Dziecicieni

–  Przepraszam, bardzo mi przykro!
          – Czekaj, Harry, czekaj! Dlaczego Ty mówisz Przepraszam?
          – Ponieważ wpadłem na ciebie.
          – Jesteś taki uroczy, Harry. I nie powinieneś się tym martwić. Nie jesteś pierwszy. 
          – Dziękuję, Theo.
          Harry idzie do swojego pokoju. Teo uśmiechnął się. Lubi swojego nowego przyjaciela. Następnie on też idzie do swojego pokoju. Pokój Theo jest duży. Są zielone ściany ze srebrnymi akcentami. Ma wygodne meble. Pokój Harry'ego jest jednocześnie podobny i zupełnie inny. Jego pokój jest mniejszy, ale wciąż dość duży. Jego ściany są niebiesko-zielone z kolorowymi akcentami. W obu pokojach są duże okna. Theo poznał Harry'ego dwa tygodnie temu, kiedy obaj chłopcy nie mogli spać.
          
          
          Ktoś powie mi, co mogłam mieć na myśli z tym fragmentem?

Dziecicieni

Zapowiedź rozdziału 3
          
          "– Ar, długo jeszcze - Luita znowu zamarudziła – nie chce mi się.
          Arik popatrzył na siostrę. Szli już od kilku godzin, a dziewczynkę zaczęły już boleć nogi. "

Dziecicieni

Wydawało się to trochę nie na miejscu, tak blisko granicy, tak blisko wojny…
            
            Jeszcze jeden fragment
• Reply