@ERROR_ZEE
နင်လဲ ပျော်အောင်နေရစ်ခဲ့
ငါလဲ အကောင်းဆုံးပြန်ရှင်သန်မယ်။
Let's goooo!!
@Myaephyukhae ဘာပဲ ဖြစ်လာဖြစ်လာ ကျန်းမာအောင် နေရမယ်နော် အရမ်းချစ်တာကိုလဲ မေ့မသွားရဘူးနော် အစ်ကို....
နှမြောလိုက်တာဟာ.....
တစ်ယောက်တစ်ဖက် ကိုယ်တတ်နိုင်တဲ့ဘက်ကို
ကျွန်တော်တို့ ဦးစားပေးရွေးချယ်ခဲ့ကြတယ်။
သူမြင်နေရတာ ဘာမှန်းမသိပေမယ့် ကျွန်တော်
မြင်နေရတာကတော့ သူ့နောက်ကျောပြင်။။
-Zee
ထပ်ပြီးတော့ မေးကြည့်ခဲ့ပါတယ်။အမှန်အကန်ပါပဲ တဲ့။
အရှက်မရှိစွာပဲ အဲ့ဒီလက်ကလေးကို တုန်တုန်ရီရီနဲ့ လှမ်းမိလိုက်သေးတယ်။
ငိုပြီး အိမ်ပြန်ပြေးခဲ့တယ်။ကလေးတစ်ယောက်က အမေ့ဆီလာပြောပြလို့ ခက်ခက်ခဲခဲ လိမ်ခဲ့ရသေးတယ်။အဲ့လောက်ထိကို နာခဲ့ရတာ..။
မထင်မှတ်ထားခဲ့တာတော့ သေချာပေါက် ဘယ်ဟုတ်ခဲ့ပါ့မလဲ။မမျှော်လင့်ခဲ့ရုံပါ။သူကတော့ မသိပေမယ့် ကျွန်တော့်မျက်ဝန်းအိမ်တွေ စိုစွတ်ခဲ့ကြောင်းကိုတော့ အတိအကျကို မှတ်မိခဲ့ပါတယ်။။
ရှင်သိလား။ငါကလေ ညညတွေ အတွေးလွန်တတ်တဲ့အကြောင်း၊တစ်နေရာတည်းကိုပဲ အကြောင်းမရှိ အကြာကြီး ငေးတတ်တဲ့အကြောင်း၊အိပ်နေရင်း လန့်နိုးတတ်တဲ့အကြောင်း၊လက်ကလေးတွေ တုန်လာတတ်တဲ့အကြောင်း၊အရမ်းတွေ ပင်ပန်းလာရင် အသက်ပြင်းပြင်းရှူတတ်တဲ့အကြောင်း၊ပြီးတော့ ငါက မေတ္တာရေးမှာ ကံနိမ့်တတ်ကြောင်း။။
မေတ္တာပေးရင် မေတ္တာပြန်ရတဲ့ ရပ်ဝန်းမှာပဲ နေချင်ပါတယ်။
ကလေးနှစ်ယောက်ကို ချစ်ပါတယ်။
25.3.2024 ဒီနေ့ဒိတ်လေး သိပ်လှတယ်။
ချစ်တယ်။မြတ်နိုးတယ်။ဒီလောက်ပါပဲ။
လွှတ်ချလိုက်ဖို့ သိပ်ဝန်လေးတာပဲ။ငါကလေ မရရတဲ့နည်းနဲ့ ငါ့ကိုယ်ငါ သတ်နေတာ။သိပ်နာတာပဲ ငါတွယ်တာလိုက်ရင်ကို ပျက်စီးတော့တာ။ငါက သိပ်ကိုကံနိမ့်တာ။
လက်တစ်ကမ်းစာလောက်အလိုမှာပဲ နောက်ဆုတ်လိုက်ရတဲ့ အခြေအနေတွေနဲ့လည်း ကြုံခဲ့ဖူးတယ်။
နာအောင် ရိုက်ချတတ်တဲ့ လက်တွေကိုမှ အားကိုးတကြီး ဆွဲနေမိတာမျိုး...။
ကိုယ်ကိုယ်တိုင်တောင် အဆင်မပြေတဲ့ကြားက တစ်ဖက်ကိုလည်း ငဲ့ရသေးတယ်။
ဒီလူကတော့ ဒီကံနဲ့ပါပဲ...ဘဝတစ်လျှောက်လုံး။
သူ့ဘက်က မချစ်နိုင်ကြောင်း ပြတ်ပြတ်သားသား စကားပြန်လည်လာပုံလေးက လှတယ်။
ခက်ခက်ခဲခဲ ရှေ့ဆက်နေရတဲ့ ကျွန်တော့်မျှော်လင့်ချက်တွေလည်း ကျိုးပဲ့တယ်။
တကယ်တော့ ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ့်ဘက်ကိုယ်ပဲ တွက်ပြီး သေမတတ်ဝမ်းနည်းနေခဲ့တာ။
သူ့ဘက် ငဲ့ကြည့်လိုက်တဲ့အခါလည်း မှန်နေတာပဲ။
ချစ်တဲ့အကြောင်းကို ဖွင့်ဟဖို့ ကျွန်တော့်ဘက်ကသာ တွန့်ဆုတ်ပြီးကြောက်ရွံံ့နေခဲ့တာ။
သူ့ဘက်က မချစ်ကြောင်းကို အဖြေပြန်ပေးလာပုံလေးကိုက ဂုဏ်ယူစရာ။
အတိအကျကို ရပ်တန့်လိုက်ရပါတယ်။
မယူချင်တဲ့ ကျွန်တော့်မေတ္တာတွေကိုရော၊
ပြည့်စေချင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်ဆုတောင်းတွေကိုရော၊
ဖြစ်ချင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့ဆန္ဒတွေကိုရော။
"တစ်ဖက်က ဆက်မလှမ်းလာဖို့ တားမြစ်လိုက်တဲ့အခါ အတိအကျ ရပ်ကျန်နေရုံကလွဲ ဘာမှမတတ်နိုင်လောက်အောင် မေတ္တာရေးမှာ ကျွန်တော်ဟာ အဲ့သည်လောက်ကို ရိုးရှင်းခဲ့ပါတယ်။"
ဆန့်ကျင်ဘက်လည်တဲ့ ဝဋ်တွေ။
-Shwesuu
@ERROR_ZEE မချစ်တတ်တော့တာတော့ ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ မချစ်ရဲတော့တာပါ။အချစ်ရေးမှာ ငါဟာ အမြဲငိုရတတ်လို့ မချစ်နိုင်တော့တာ။ငါ့ကိုယ်ငါလဲ သနားလာပြီ။ငါ့ကိုနားလည်ပေးပြီး ချစ်တဲ့သူကတော့ ရှိချင်ရှိလိမ့်မယ်။ရှိချင်မှလဲ ရှိမယ်။
နောက်ပိုင်းတွေမှာ ငါ့ကိုယ်ငါ လက်ခံလိုက်ရတာတွေရှိတယ်။ငါ့ကို ဘယ်သူကမှ မလိုအပ်တာ၊ငါ့ကို ဘယ်သူကမှ ဆုံးရှုံးလိုက်ရမှာကို မကြောက်တာ၊နောက်ပြီး ချန်ခဲ့ရင် ကျန်ခဲ့ရမှာမျိုးတွေ။
တစ်ခုခုဆို တွယ်တာလိုက်ဖို့ တအားကိုခက်ခဲပါတယ်။တွယ်တာလိုက်ပြီ ဆိုပြန်တော့လဲ ကံတရားဟာ ငါနဲ့တည်မြဲဖို့ လွဲဖယ်နေတုန်းပဲ။ငိုချမိခဲ့တယ်။နာနာကျင်ကျင်ပါပဲ။ရှိုက်သံတောင် ထွက်မိမှာကြောက်လွန်းလို့။ဘယ်သူမှမရှိဘူး ငါတစ်ယောက်တည်းပဲ။ကျရှုံးလိုက်လို့ ရတယ်၊ငိုချလိုက်လို့ အဆင်ပြေတယ်။ပြန်ရဖို့တော့ ခက်လိုက်တာ။တစ်ယောက်ယောက်ကို လိုအပ်နေတာလား။သေချာပေါက် မဟုတ်ဘူးပေါ့။ငါ့ရဲ့ အားနည်းတဲ့တစ်ဖက်ခြမ်းကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြချင်ဘူး။ငါဟာ အဆင်ပြေပြေပါပဲ။ကြိုးတွေကတော့ ငြိနေဦးမှာပါပဲ။ငါမှ မစွန့်လွှတ်နိုင်သေးတာ။ရင်ဘတ်ကြီးက သိပ်နာတာပဲ။ကံတရားကြီးက ခက်ပါတယ်။အချစ်မခံရတဲ့ သူဟာ ခနခန အပစ်ခံနေရတယ်။
လွှတ်ချလိုက်ဖို့ ကြိုးစားရင်းးး
တွေးရင်းတွေးရင်း ဆွေးတယ်။
တစ်နေရာတည်းကို ငေးကြည့်ရင်းလဲ မေးဖူးတယ်။
တစ်ဖက်တည်းကပဲ လှမ်းနေရတဲ့ခရီးဟာ ဘယ်နီးနိုင်မလဲ။သေချာပေါက် ဝေးမှာပဲ။။
အတွေးတွေဟာ ရုတ်တရက်ဆိုပေမယ့်
မိုင်ကုန်အောင် မောင်းနှင်သွားခဲ့ပြီ။
မမှန်းဆထားတဲ့ ဝေးကွာခြင်းအပေါ် ခရီးတွင်ခဲ့လို့
ငါ့မှာ အံ့သြပြီး ငိုမိသေးတယ်။။
ငိုချလိုက်ဖို့ အကြောင်းပြချက်တွေ လုံလောက်ခဲ့တယ်။မငိုခဲ့ပါဘူး။နှလုံးသားကိုပဲ အနာပေးပါရစေ။မဖြစ်နိုင်မှန်း သိလျက်နဲ့ ချစ်ခဲ့မိတာကိုး။။
ငိုချလိုက်လို့ ရလား။