Ecem_su55

bugün var yarın yoksun
          	inan bu yaşamda boşsun
          	döner döner durursun
          	kafanda kurursun
          	bu yolda sönersin
          	söndüğünü bilmezsin.
          	yazık edersin kendine.
          	
          	karanlıkta düşersin
          	düştüğünü bilmezsin.
          	dengede sanırsın kendini.
          	Yıllar geçip giderken
          	Baharlar sönerken
          	Sen durursun öylece
          	Fark etmeden
          	Fark etmeden
          	
          	Ooooo
          	
          	Koşar koşar durursun
          	Yolu bilmeden
          	Sesini duyurtmadan
          	Gözünü gördürtmeden
          	
          	

Ecem_su55

bugün var yarın yoksun
          inan bu yaşamda boşsun
          döner döner durursun
          kafanda kurursun
          bu yolda sönersin
          söndüğünü bilmezsin.
          yazık edersin kendine.
          
          karanlıkta düşersin
          düştüğünü bilmezsin.
          dengede sanırsın kendini.
          Yıllar geçip giderken
          Baharlar sönerken
          Sen durursun öylece
          Fark etmeden
          Fark etmeden
          
          Ooooo
          
          Koşar koşar durursun
          Yolu bilmeden
          Sesini duyurtmadan
          Gözünü gördürtmeden
          
          

Ecem_su55

Everyone made mistakes—
          that’s human.
          They wouldn’t accept it,
          but they knew:
          it’s normal, even for grown-ups.
          
          Flowers don’t always bloom;
          we live knowing and seeing the dark.
          I wish everything were easy,
          I wish I could smile.
          
          Some words would hurt me,
          those hands would squeeze my heart—if only they stayed away.
          I needed someone brave enough not to flee from my faults.
          
          So I made that person myself:
          I scolded myself.
          But I saw it did no good.
          Even when you want to speak, some sentences silence you, they push you aside.
          
          Silence chokes my throat.
          I want to cry forever.
          Let everyone see this time, I won’t be ashamed—
          maybe that was my biggest mistake.
          
          I said what bothered me aloud;
          “I need you to listen,” I said, but they tore me down—
          they didn’t even listen.
          
          I’m tired of stupid judgments.
          Don’t you know anything about me?
          And then you just step away and pretend not to see.
          Can’t you see my eyes?
          You didn’t misunderstand me—you heard it that way.
          You never listened; you built your own story.
          It was so painful—
          you caused my heart to break without feeling a thing.
          
          By ignoring me, saying “don’t prolong it.”
          
          

Ecem_su55

Hatalar yapardı herkes,
          İnsan işte.
          Kabullenmezdi kolayca,
          Ama bilirdi:
          Bu, büyükler için bile normaldir.
          
          Çiçekler her zaman açmaz;
          Karanlığı bilerek, görerek yaşarız.
          Keşke her şey kolay olsa,
          Keşke gülümseyebilseydim.
          
          Bazı sözler canımı acıtırdı,
          Kalbimi sıkar o eller; uzak dursalar keşke.
          Hatalarımdan kaçmayacak kadar cesur birine ihtiyacım vardı.
          
          Ben de onu yarattım kendime:
          Kendimi azarladım.
          Ama gördüm ki bu hiç işe yaramıyordu.
          Konuşmak istesen bile bazı cümleler seni susturuyor, geçiştiriyor.
          
          Susmak boğazımı sıkıyor.
          Sonsuza dek ağlamak istiyorum.
          Herkes görsün artık, utanmayacağım —
          Belki de en büyük hatam buydu.
          
          Rahatsız eden şeyi yüksek sesle söyledim;
          “Beni dinleyin” dedim ama beni yıktılar,
          Dinlemediler bile.
          
          Aptal yargılardan bıktım.
          Hakkımda hiçbir şey bilmiyor musunuz?
          Bir de öylece çekilip görmezden mi geliyorsunuz beni?
          Gözlerimi görmüyor musunuz?
          Beni yanlış anlamadınız; öyle duydunuz.
          Asla dinlemediniz; kafanızda kurdunuz.
          Bu çok kırıcıydı —
          Kalbimin yıkılmasına siz sebep oldunuz, hiçbir acı hissetmeksizin.
          
          Beni görmezden gelerek;
          “Uzatma” diyerek.

Ecem_su55

“Ben bir hikâyeyim; evet, içinde kırıklar var ama sadece onlardan ibaret değilim.
          Ben güldüğümde içimden kuşlar uçar,
          Konuştukça kelimeler çiçeklenir,
          İnsanları iyileştirmeye çalışan bir kalbim var,
          Ve evet... bazen yoruluyorum ama hiçbir zaman tamamen vazgeçmiyorum"

Ecem_su55

Bir şeyi karalaştırın ki kimse sizin dış görünüşünüzü yargılayabilecek durumda değil ister kısa boylu ol ister uzun boylu kimse buna laf atacak hakka sahip değil. İster kilolu ol ister zayıf ol kimse buna laf atacak hakkı kendinde bulmamalı. Kimse buna laf etmemeli. Benim bedenim demek. Hakkında karar verebileceğim. Kendimi bir konuda yargılayabileceğim tek kişi benim. Sana noluyor Bilmemne kafalı demek. O yüzden burayı okuyan bir b#k kafalı daha varsa ve etrafındakileri fiziksel özelliklerine göre yargılıyorsa bu mesaj ona gelsin. Sen mükkemmel olamayacak kadar kalbi çirkin bir yaratıksın o yüzden otur oturduğun yerde. Diyorum ona. Kimse benim göbeğimin olmasına olmamasına karışmamalı karışamaz. İster bir et bir kemik oliyim mutluysam SANANE. ister pantolonu dan taşan beni kötü gösteren bir göbeğim olsun ben kendimi seviyorsam. Ya da sevmiyorsan bile SANANE.Siz mükemmellik abidesimisiniz. Gidin aynanın karşısına kendinize yağdırın o cümleleri! Tamam mı? S#kt#rin G#d#n!

Ecem_su55

Kimse bulamaz
          Dünya dokunamazdı bize
          Kumdanmış kalelerimiz
          Ne yeminler etmiştik oysa birbirimize 
          Hükümsüzmüş sözlerimiz...
          Yeniden doğar mı güneş üstümüze,
          Yeniden doğar mı kader üstümüze...
          Yoksa yenildikmi gölgelere.
          
          Şarkıyı bilen?