Seni seviyordum, tek avuntum buydu. Kahpe günlerin ardından kalan gülüşünü seviyordum, avuntularıma avuntular ekliyor kendimi çıldırmamak üzere erteliyordum. Ertesi gün hapları gibiydim hep, yaşadığım andan zevk alamıyordum. Ertesi güne devrediyordum her şeyi geçmeyen lekelerim vardı. Doğuştan kalan izlerim vardı sigara söndürdüğüm. Çok sevdiğim dolma kalemim vardı, dolduraşa gelmeyen. Babamın kurşun kalemleri vardı. Annemin tükenmeyen kalemleri, annem gibi tükenmemeyi hiç bir zaman öğrenemedim. Annem gibi sevmeyi beceremedim.
