2024e girmemize 1 saat 20 dakika kaldı... Bu yıl çok garipti hem de baya çok... deprem çok garipti, okulum çok garipti, ailem çok garipti, hayatım çok garipti... Çok eksikti. Her geçen yıl farkına varıyor insan dünyanın. Keşke hiç büyümeseydim diyor insan. Hep aynı kalsam, hep küçük kalsam diyor. Yalnızlığının farkına varıyor. Cidden iğrenç bir insanım. Hem dış, hem de iç olarak. Hem çirkin, hem itici. Cidden yakın hissettiğim kimse yok. Onları kandırıyorum. Kendimi kandırıyorum. Onlarla konuşunca hissediyorum beni aslında sevmediklerini, itici bulduklarını, nefret ettiklerini, beni kandırmaya çalışmalarını, hepsini gerçekten hissediyorum. Herşey çok boktandı. Hep yarımım, hep birşeyler eksik. Kırdıktan sonra özür dilemenin ise yaradığını düşünmelerini sağlamak kötü hissettiriyor. Bu yıl en değer verdiğim iki insandan biri bana 'bencilsin', diğeri de herkesin içinde 'buradaki herkes senden nefret ediyor, ben de dahil' demişti. Ve bunu kimseyle konuşmadığımı, aramın iyi olmadığımı ve tek arkadaşımın o olduğunu bilerek söylemişti. Ama aptal ben, kendimi üzen şeyleri kimseye söyleyemem. Kimsenin icinde ağlayamam, çünkü beni herkes umursamaz biri olarak biliyor. Bunun dışında derslerim bok gibiydi ama olsun onlar düzelir elbet. Neyse boş şeyler bunlar. Kısacası 2023 garipti. Çoğu zaman olduğu gibi, her şeyi kendi başıma atlattım. Inşallah 2024'de de kendim atlatırım. Inşallah her şey istediğimiz gibi olur.
Bu yıldan beklentilerim yaşamak, huzur, sağlık, başarı, para
Yaşarsam 2024 sonunda tekrar yazar, hangileri oldu söylerim.
Yaşamaya bakın.
