Ehh kolejny dzień spędzam samotnie w moim łóżku z telefonem w ręce,słuchając muzyki i stalkując moich idoli na twitterze.Nie mam przyjaciół,nawet takich internetowych.Jestem przeciętną piętnastoletnią dziewczyną z ogromnymi planami i marzeniami,które jak narazie nie są w zasięgu moich rąk.Słaba w szkole,słaba w życiu.Taka już jestem.Samotność stała się moją rzeczywistością która już od dłuższego czasu przestała mi przeszkadzać,stała się mi obojętna,z resztą tak jak wszystko dookoła. Jezeli ci sie spodobal ten prolog to zapraszam do mnie
