Gelmeyeceğini bile bile özlemek en acısı olsa gerek.Aşk işte,her gün bir damla eksilse de beklersin.Belki yolda gördüğün herkesi ona benzetirsin,onun sesini duyar gibi olursun,bir an o mis kokusu gelir burnuna.Sonra bi dönersin,karşında kocaman bi hayal kırıklığı...Her "Bu sefer o" dediğinde belki üzülürsün,belki hıçkırıklara boğulup onu asla affetmeyeceğini söylersin.Ama nafile.Sanki gün geçtikçe döneceğini sanarak daha da bi bağlanırsın ona.Kendi kendine konuşursun.Gün gelir delirdiğini sanarsın.Sarhoş gibi olursun.Aklın başından gider.Sana ne kadar acı çektirdiğini bilsende asla ama asla vazgeçmezsin.Acı çekersin,iç çekersin,hasret çekersin,gözyaşı dökersin ama asla vazgeçmezsin geçemezsin kalbin izin vermez buna....
