Ne var ki kısa sürede efendi ile kölenin rolleri değişmiş ama bunu güç değil, tam tersine güçsüzlük sağlamıştı. Ağır akan su kayayı oymuş, kardelen çiçeği donuk toprağı delip başını çıkarmış, zarafet kabalığı yenmiş, dişilik bir kez daha erkek üzerindeki yumuşak zaferini sessizce ilan etmişti. Ve nihayet o masal prensesinin uyurken dudaklarıma kenetlenme dudakları, en büyük mutluluğum ve en büyük felaketim olmuştu. Kurbağanın bir öpücükle prense dönüşmesi, yaz ormanlarındaki kayın ağaçlarının serinliği, Olga'nın durgunluğa kapılmadan önceki o ilahi gülüşü, gençlik kahkahaları, "Via Con Me", işaretparmağımın nasır bağlamış ucu, şaha kalkan atın gökyüzünü kapatan yelesi, anladığım sözcükler, anlamadığım sözcükler, yer yüzünü beyaz bir yorgan gibi kaplayan kar... Hepsi birden, kaybedilen bütün yılları geri getirmek istercesine telaşla çarpan bir yüreğin ritmine eşlik ettiler.