Yazdığım her bir kelime, zihnimdeki boşluğun dışavurumudur. Ve ben sana hiçlikten yazıyorum. 

Hiçlikten gelenlere de merhabalarımı iletiyorum. 

Bir gün, o, bu, şu değil de 'sen' olursan kendini, geldiğin hiçliği unutma. Olur mu?