Mesih sendromundayım bu aralar... Adam bende hastalık etkisi yapıyor. Gerçek olmaması hayatımın en büyük şanssızlığı sanırım... Hiç kitap karakterine aşık olur.muydu insan? Ben oldum... İnanın her şeyden zor; kokusunu bilmediğin, sesini duymadığın, bir kez olsun göz göze gelmediğin, gerçek olduğunu dokunarak hissetmediğin hâlde bu kadar sevmek...
Belki çoğunuz bu durumu saçma buluyorsunuz ama benim hislerim gerçek. Mesih'i çok seviyorum. Tek tutanağım Adaletsiz'e yeni bölüm geldiğinde kendimi Elis'in yerine koyarak ona olan özlemimi gidermeye çalışmak.
Ah be Dinçer, niye kusursuzsun bu kadar?