BÜYÜYÜNCE UNUTURSUN, BÖLÜM 4
"Bu adam." Nefes nefese kalmışken Tuğkan kolumu kavradı ve beni sakinleştirmeye çalıştı, "Bu adam? Kim bu Petek?"
Anılarımın gözümün önünde canlanmasını isterdim ama benim anılarım da karanlıktı. Ama görme yetimi kaybetmem bana seslere olan duyarlılığımı kazandırmıştı. Ne olduğunu hatırlamıyordum. Belki de zihnim, Berrin'in söyledikleri yüzünden bana oyun oynuyordu, bilmiyorum. "Tuğkan, çıkar beni buradan. Korkuyorum." Neyden korktuğumu bilmiyordum, kimden kaçtığımı bilmiyordum. Ama o adamın sesi beni öylesine ürkütmüştü ki, Tuğkan tutmasa yığılıp kalırdım...