elif akgöz

Bitkinim yine. Hıçkırıklarım birer çığ, saçlarım gözyaşlarıma mezar bu gece. Yağmurun bitiminde ki hüzün çöküşünden de beterim. Öylesine beklendik bir o kadar da yitik. Dile gelmiyor bugün satırlarım. İçim dolup taşsada anlatamıyorum...

Yorgunuz yine. Umutlar yok olmuş, hayaller yıkık. Viraneyiz bu gecede. Sevgimiz sonuna kadar harcanmış bizlerse kullanılmışız. Öyle böyle yorgunuz işte..

Tamam artık yolumda ki taşlara takılmadan yürüyebilirim dediğim anda takılıyor ayağım taşa...

Vakit varken sarılın. Kime neye olduğu farketmez. Şuan sizinleyse ve sizinse kaybetmeden sarılın. Hayat bazı şeyler için çok kısa.

Kaldıramıyoruz bazı şeyleri. Kimi zaman insanları kimi zaman insanların yaptıklarını.

Çaresizliğimize içiyoruz bu gece. Haykıramayıp sustuklarımıza, görüpte yanından geçtiklerimize, duyupta kulak tıkadıklarımıza dolduruyoruz kadehleri. Ne ye içiyoruz diyenlere;"var olmak varken yok olmak isteyenlere içiyoruz."diyoruz.

Bazen sadece susarsın.Bağıra bildiğin kadar bağırmak istersin ama yine de susarsın.Sana bu layık görülmüştür çünkü. Hem canını alabildiğince yakıp hemde haklı olurlar.Çünkü sen susmayı seçmişsindir.Çünkü sen sevmişsindir...Gözyaşın bile sessiz akmayı öğrenir zamanla.Canından can gider,içinden seni alır akan gözyaşın ama yinede sen susarsın.Bağırarak sevdiğini söylediğin insanı susarak unutmaya çalışırsın...