Elif Kınık

Şu zamana kadar yayınladığım -yazdığım değil - en uzun bölüm. Kendisi 11.675 kelimeden oluşuyor ;)
          
          16.Bölüm şimdi yayında iyi okumalar dillerim. (Bundan sonra asıl kitap başlıyorrrrr )
          
          
          
          Rüzgar her zaman önceliği Ömür'e vermişti. Herkes haklıydı ama hep sevdası haksız çıkardı. 
          
          Fakat Rüzgar'ın bu sefer Ömür'e önceliğini vermesinin çok farklı bir sebebi vardı...
          
          Rüzgar Kor hila yapmazdı. Fakat artık eskisi gibi kartlar bitince oyun kazanılmıyor , kartı çok olan kazanacak ve yaşayacaktı.
          
          Rüzgar Kor oyunda hile yapacak ve Ömür'ün kendisine karşı oynadığı kumarı kazanacaktı.
          
          Zaten başka da şansı yok ‍♀️ 
          
          Çünkü Ömür'ün de önceliği sevdiği adamdı...
          
          ;)
          
          
          
          

Yeni bölüm ile yarın sizlerleyiz :)

Son mesajı paylaştığım tarih yurt dışına geldiğim tarihmiş ♡
          
          Ufak bir güncelleme yapalım burada olanlar için. Yaklaşık beş aydır Türkiye / Irak hastanesinde çalışıyorum. Alışma sürecim tahminimden de rahat geçti. Arapça ve İngilizce bilmesem de Türkler de çoğunlukta olduğu için bu zaman daha çabuk , rahat geçti. Yorulmadım mı elbette yoran şeyler de oldu ama dürüst olmak gerekirse eski çalıştığım iş yerinde gördüğüm mobing , stres , endişenin yanında bir hiç. 
          
          İki ay kadar otelde daha sonra hastanede kaldığımız beş ay. İlk iki ay gerçekten çok yoğun çalışıyorduk bu sebeple kitabımla ilgili sadece taslaklar üzerinde çalışabildim. Kapak , özet gibi. 
          
          En sonunda istediğim kapağa kavuştum. Şimdi ise afiş üzerinde çalışıyorum. (Sosyal medyada yapacağım paylaşımlar için.)
          
          Son bir aydır ise bölümleri her hafta paylaşmaya özen gösteriyorum. Bu hafta hariç :( 
          
          *Oda arkadaşım ile lojman için ihtiyaçlarımız ile ilgilendik. Bu gün tamamlayıp atayım umuduyla kalktığımda ise üşüttüğümü fark ettim. Ekrana bakamıyordu ;)
          
          Yurt dışında olduğum için Wattpad'i rahatlıkla kullanıyorum. Türkiye'de de VPN ile kullanıyordum. (Dönersek de devam edeceğim , bir terslik olmadığı sürece ) Onun dışında Kitapped de mevcut. Ağırlığı Wattpad'e versem de uygulamaya ulaşım tamamen kesilirse olasılığını da ortadan kaldırmam gerekiyor maalesef ki :(
          
          Büyümek için yıllarca çaba sarf ettim ve bu bir süre sonra  gerçekten yorucu olabiliyor...
          
          Bu konuda endişelendiğim anlardan birinde - ki bu daha birkaç saat önceydi - şöyle bir şey çıktı karşıma.
          
          - Şimdi daha ileri de olmam gerekiyordu.
          
          - Şimdi olman gereken yerdesin.
          
          Elimden geleni yapmaya devam edeceğim. Ben çiçek isterken belki de çiçek bahçesi var önümde. Ya da ben o çiçek bahçesinin ortasındayım. Sadece çiçekler daha açmadı. Belki yağmura belki de biraz derine gömüldüler. 
          
          Yüzmeye devam edelim. Korksamda sudan , ben okyanusa aşık biriyim...
          
          Öyle değil mi Rüzgar :)
          
          ♡♡
          
          (Burada olanlar iyi ki benimlesiniz)

Kimseye senin gibi bakmadım desem :(
          
          Belki de artık dönme zamanıdır ;)
          
          ♡■

"Rüzgar ," Ne diyeceğimi bilemedim "Kardeşim bunlar benim için sorun değil." 
          
          "Benim için sorun ama !" dediğinde konuşacağı için mutlu oldum ama sözleri un ufak olmama yetti."Vurdum lan ben seni ! Karnında ki o yaranın sebebi ," belinde ki silahı çıkarıp yere attı "Bu lanet silahtan çıkan kurşun ! Öfkeden gözüm kör oldu diye silahı Poyraz'a doğrulttum ! Önüne geçmeseydin ikizimi öldürecektim ! Silahı tutup karnına çevirmeseydin de seni öldürecektim !" Beklemiyordum. Sorunun bu kadar geriden geldiğini beklemiyordum.
          
          
          ■♡■
          
          Ne yani  bölümü atmış olmam 26.Bölümden alıntı gelemeyeceği anlamına mı geliyor ? Yoo ne münasebet ;)
          
          26.Bölümde Arda'nın öfkesi ve kardeşine olan bağını -ki bana sorarsanız hesaplaşmasını- okuyacağız desem ? 
          
          Hemde Arda'nın anlatımıyla.   
          
          Sinekler ellerini ovuşturur ya o şekilde yazıyorum :) 
          
          Arda biraz (!) Öfkeli olduğu için ağzını da bozdu ama olsun edepli çocuğum sadece öfkeli. Rüzgar'a da birazcık vurdu ama olsun olsunnn kardeşler arasında kavga olur.
          
          
          
          Hadi onlar birbirlerine vura vura çözüm buluyorlar da Afra ve Ömür ne olacak ya ? Kaya'dan da ses yok. Aren'de hala stüdyo da , yani sanırım. Yavrularım...
          
          :(
          

23.Bölüm Yap Da Boz şimdi yayında (üç hafta sonra yeni bölüm atmamışım gibi ;) iyi okumalar dilerim.
          
          Dolunayın laneti sizden uzak , yıldızların ışığı yanınızda olsun ♡
          
          
          

Merhaba ♡ 
          
          Buralarda birileri var mı ? Hesabı sadece bölüm atıp çıkmaya o kadar alışmışım ki buraya bir şey yazıldığını bile unutmuşum. 
          
          Mezun olduktan kısa bir süre sonra mesleğimi yapmaya başlamam beni yeni bir bilinmeze sürükledi. Sanki yeni bir okul kazanmisda yine ders görüyormuş gibi. Sonra talihsiz bir kaç olay yaşadım. İş yerinde sıkıntılar hayatıma giren ve çıkmaz muhtemelen diye düşündüğüm dostlukların bitimi ve bunun gibi gereksiz şeyler. 
          
          Ama şu an çok daha farklı bir şey hissediyorum. Bu hesabı açtığımda 10.sınıftaydım. Kara Kutu Suskunlar'ın ilk hali olan Geçmişim'i yazıyordum. 
          
          İlk kelimelerim 
          İlk başarısızlığım 
          Ve hayalim olan Rüzgar Kor...
          
          Şimdi gerçekten de hayalim olan karakteri yazıyorum. Ve gerçekten de yazarken diyorum ki evet işte Rüzgar bu. Denedim olmadı aylar geçti bekledim olmadı sonra aniden bir zamana girdim ve Rüzgar uçurumda oturan benim yanıma geldi. Çok şaşırdım bekledim dedim ona o da sadece gülümsedi ve o gülümseme bana çok şey anlattı.
          
          'Beklemen zamanı gelmeden gelebileceğim anlamına gelmez...' 
          
          Zamanı geldiğini düşündüğüm bir şeyi yaptım. Korkarak ve en çokta başarısız olurum düşüncesiyle ama değer diyorum...
          
          Kara Kutu Suskunlar için bir sayfa açtım. Adını da Okyanusdan_kora koydum. 
          
          Buralarda birileri varsa oraya da gelin veya birileri gelirse oraya da uğrayın. 
          
          Ben bekliyorum ama sizin zamanınız ne der işte onu bilmiyorum. 
          
          Bir gün görüşürüz değil mi ? 
          
          

Haberlerde her gün kadın cinayetlerini görürüz. Ve sosyal medyada susma derler. Bu gün bana göre her gün olduğu gibi yeni gün için evden çıkmıştım. Bir aydır düzenli olarak kullandığım yolda kap kaça uğradım. 
          
          Elimde ki telefonu sanki kendisininmiş gibi alıp giden ve bu işi meslek gibi gören biri tarafından öylece alındı. Polis uzun sayılacak bir süre sonra geldi. Korktum mu evet yapacak bir şey var mıydı hayır. Peki ben ne yapmalıyım ? 
          
          Boşluk sadece...Olayı gören kamera yok. Polislere en başta derdimi anlatmak zaten çileydi. Tutanak tutulmadı karakolda ciddiye alınmadım. En sonunda biri halime acıdı da dinledi ve geçmiş olsun demekten ileri gitti. İsim hafızam olsa veya o halde olmasaydım adını hatırlardım belki de bilmiyorum ama ondan sonra çok şükür ki iyi kişilerle denk geldim de en azından ciddiye alındım. 
          
          Sahi elimden telefonu alıp kaçtığında olayı duyan polisin en azından sana bıçak çekmemiş demesine ne demeliyim ? Şükrediyorum da ben bu korkuyu nasıl aşacağım onu da anlatsalar ya...
          
          Telefonum çalındı doğru yaşadığım için şükrediyorum ama ne zaman uyanacağız. Bir gece haberde yeni cinayet haberi de uyandırmaz bizi öyle değil mi ?..
          
          (30 / 09 / 2023 yeni umut dedik de kor bile yok.)

11 Eylül 2023 Pazartesi ,
          
          Güzel şeylerin ardından karmaşık bir ruh haline bürünmek aslında hayallerine kavuşmadan önceki durak mıdır ? 
          
          Yeni başlangıçlar eski düzeni yerlebir edip kendine yer mi açmaya çalışır ?
          
          Evet , tam olarak bunu yapmaya çalışıyor. Oturan bir düzene yeni bir şey eklenirse eskiler kenera sıkışmak zorunda kalır. Tıpkı yazma düzenim gibi. 14 bölüm yazmak ve bu 14 bölümü bir düzene sokmak zamanını almış daha sonra benden bir parça olmuştu. Şimdi yine bir düzen benim tabirimle savaşın içindeyim. 
          
          Hayallerim gerçeklerle çakışıyor. Ve yorgunluğum bana köstek oluyor. Bu savaşı kazanmanın yolunu aramak toprağın altında kör kazı yapmakla aynı anlama geliyor. Ama imkansız değil. Sadece Zaman...
          
          Tıpkı şimdi olduğu gibi. Sorun yok değil var ama kör olsanda tünelin de sonu var. Devam etmek ve başkalarının yoluna sapmamak galibiyetin çığlığı demek. 
          
          Rüzgar...biraz yoruldum sarılsak ya ? 
          
          (Sonra demek yok ama inşallah haftaya 15. Bölüm gelecek. ) 
          
          
          
          

Merhaba :)
          
          Uzun zaman sonra paylaştığım ilk duyuru üç hafta boyunca bölüm atamamam ve ailevi sorunlarımla ilgiliydi. Şimdi ise daha farklı bir şey için yarın bölüm gelmeyeceğini söylemek istiyorum. Artık mesleğimi yapıyorum. Hıhı artık mesleğimi yapıyorum. Babam çıktın mı dediğin de işteyim daha demek o kadar tuhaf geliyor ki. Bu mesajı yazma amacım gelecekte ki kendime kötü olan şeylerin arkasından aslında güzel bir haberin olduğunu unutma demek istemem. Ben tıbbi görüntüleme teknikeriyim. Başka bir bölüm okumak isterken...Şimdi ise bölümü sevmeye başlıyorum.  
          
          Sürekli şunu dedim kendime : Sonra. Kilo vereyim sonra okula giderim. Şu bölümü yazayım sonra kitap okurum. Sonra , sonra ve daha sonra. Şimdi ise bunu değiştirmek için çaba sarf ediyorum. Bir nevi , iyileşiyorum. Elif eğer aylar sonra bak yıllar değil aylar hatta haftalar sonra bunu okursan sakın panik yapma. Her şeyin zamanı ve yeri vardır. Bu hafta bölüm yazamadın hatta tek yaptığın işe gidip gelmek ve yatmaktı. Ama bu kötü değil artık bir düzene sahipsin. Yavaş yavaş... 
          
          İçine bazen şu his doğuyor asla yazar olamayacak , okunmayacak. Ama hayır bu da bir süreç. Bak mesela Kara Kutu Suskunlar'ın önceki hali olan Geçmişim bittikten sonra okundu ve hatta güzel okurlara da sahip oldun. Sonra üç yıl boyunca kayboldun ve yine buradasın. Ömür ve Rüzgar'a sahipsin yazma dilin de gelişti. Dinlenebilirsin ama pes edemezsin.Devam etmelisin ama durmak da ilerlemektir unutmamalısın. 
          
          64 takipçin var şu an. Muhtemelen onlarda ya wattpadi sildiler ya da seni takipten çıkarmayı unuttular. Bu da güzel bir başlangıç. Sen elinden geleni yap ve iste...Artık sonra demek yok. Şimdi demek var. Rüzgar , dokunmaya kıyamadığı kadının göz yaşları aktığında nasıl çaresizliğe bürünüp onu iyileştiriyorsa beni de iyileştiriyor. Rüzgar onuncu sınıftan beri senin zihninde. Çok düşünmek hastalıktır ve ben o hastalığa aşık bir kızım.
          
          Eee bu burada kalsın , Rüzgar'da sana sarılsın. 
          
          Şimdilik görüşürüz. Sonra değil şimdi :)