Pewnej jesiennej nocy, w małym, polskim miasteczku na świat przyszło dziecko. Wyjątkowo płaczliwe i niespokojne. W wieku kilku lat, dziecko miało niewielu przyjaciół. Można nawet powiedzieć, że nie miało ich wcale. Zdawało się tym jednak nie przejmować. Wychodziło na dwór nieopodal rodzinnego domu i jak gdyby nigdy nic zaczynało bawić się piaskiem i kamieniami, gdy wkoło było słychać radosne śmiechy. Z powodu jego lekkiej nadwagi, inne dzieci wyśmiewały się z niego, wytykały palcami. Dziecko jednak nadal nie zwracało uwagi. Żyło w swoim świecie, nie dopuszczając do niego smutku, gniewu i nienawiści. Uważało, że samo jest sobie winne i nie ma prawa tego zmieniać. Jego charakter nie był najlepszy. Mały, obrażający się na wszystko, pyskujący, domagający się uwagi człowieczek. Popełniał jeden błąd przez wiele lat, aż do swoich nastych urodzin, gdy zaczął zastanawiać się, dlaczego nikt nie może go polubić. Postanowił się zmienić. Od tamtej pory jego życie wywróciło się do góry nogami. Ellie-takie imię nosiło dziecko, które przeżyło dziecięce piekło, za które jest wdzięczne, bo to właśnie to piekło ukształtowało to, kim jest teraz.