Ben umutların arasında kaybolmuş silik bir ışık hüzmesiyim. Bulutların arasından sıyrılıp yeryüzünü aydınlatmaktır hayalim.

Yazar olmak adına kendimi tanırken elbette zorluklarla karşılaşabilirim ,
ışığım silinikleşir ama şu an  titrek ışık hüzmesiyken bir gün, gelecek için  daha fazla aydınlanacağımı bilirim...

Kaybolan benliğimi kütüphanedeki kitapları dedektif misali arayıp bulmaya çalışan biri olmak,
özünü kavuracak ve kavrayacak kelimeler arama telaşındayım.

Yazar olmak için ruhunu korkmadan açıp soymak onu harmanlamak ve derinden tanımak gerektiğinin bilincinde ve gayesindeyim...

 Bir ileriye, daha ileriye adım adım ilerlemek
 Öz ve özgün yazar olmak  felsefem.

içinde bir yerde evinin bir köşesini kütüphane yapma hayaliyle..
kitaplara dalıp kahramanlarıyla uzun bir maceraya dalmak..

Onların arasına karışıp kendimi bazen 
Bir babanın uzun ve soğuk bir yolda kundurasının eskiyip yırtık yerinden su aldığı ,üşüdüğü ayaklarını  dert etmeyip  tam tersi
evine ekmek götürecek parası olmadığı için  kederli ve hüzünlü hisseden bir babanın derdine ortak olmak 
bazen zengin arap tüccarının dükkanında satmakta olduğu türk halılarını almak isteyen müşterisiyle girdiği yoğun bir pazarlığa tanık olmak
bazen yuvasının verdiği huzuru düşünüp özgürce evinin yolunu tutan  kuşların sevincini hissetmek  
bazen ayrılmak zorunda olduğu sevgilisinden çok uzaklarda penceresinden hüzünlü gözlerle bakan bir sevgili olmak 
bazen sokakta cıvıl cıvıl koşuşan çocukların neşesini derinden yaşamak

bazense evinden çıkmaya utanan ve engelli olmanın  ayıplık olduğunu düşünen bir mahallede büyüyüp ezilen, kendi yiyip bitiren ve  içine kapanan kör genç bir çocuk gibi
 hissetmek 
ve bunları yazıya dökmek
ufacıkta olsa  yazar olmamı hissettirecek şeylerin tadına doyamayıp parmaklarımı kemirmek ...
......
 olduğum titrek ve sönük ışık hüzmesinden çıkıp yeryüzünü aydınlatacak kadar parlamamı sağlayacak yegane kaynak işte bunlar...